ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ &

ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΜΥΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΩΝ 

ΝΝΘΑ ¨Η ΣΩΤΗΡΙΑ¨

ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ & ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2020

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ: 28ο ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Ενόψει του 28^ου Πανελληνίου Πνευμονολογικού Συνεδρίου, οι εργασίες του οποίου ξεκίνησαν την Πέμπτη 12 και θα ολοκληρωθούν την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2019, πραγματοποιήθηκε Συνέντευξη Τύπου της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας στο ξενοδοχείο Athens Hilton.

Μεταξύ άλλων, οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ ενημερώθηκαν για τα νεότερα δεδομένα σχετικά με τη φυματίωση στην Ελλάδα. 

Διαβάστε το δελτίο τύπου: ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ - ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΙΑΣ ΔΟΚΙΜΗΣ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΟΥ M72 / AS01E ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ

Dereck R. Tait, M.B., Ch.B., et al.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ-ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ

Τα αποτελέσματα της ανάλυσης μιας προηγούμενης δοκιμής του υποψήφιου εμβολίου M72 / AS01_E κατά του Mycobacterium tuberculosis έδειξαν ότι σε μολυσμένους ενήλικες (με λανθάνουσα ή ενεργό νόσο), το εμβόλιο παρείχε 54,0% προστασία έναντι της ενεργού νόσου της πνευμονικής φυματίωσης, χωρίς εμφανείς ανησυχίες για την ασφάλειά του. Αναφέρονται τώρα τα αποτελέσματα της τριετούς τελικής ανάλυσης της αποτελεσματικότητας, της ασφάλειας και της ανοσογονικότητάς του.

Από τον Αύγουστο του 2014 μέχρι τον Νοέμβριο του 2015, καταγράψαμε ενήλικες ηλικίας 18 έως 50 ετών με μόλυνση από M. tuberculosis (προσδιορίστηκε με θετικά αποτελέσματα σε δοκιμασία απελευθέρωσης ιντερφερόνης-γ) χωρίς στοιχεία ενεργού νόσου φυματίωσης σε κέντρα της Κένυας, της Νότιας Αφρικής και της Ζάμπια. Οι συμμετέχοντες επιλέγησαν τυχαία για να λάβουν δύο δόσεις, είτε του M72 / AS01_E είτε του εικονικού φαρμάκου με αναλογία 1: 1, χορηγούμενες με απόσταση ενός μηνός η μια από την άλλη. Ο πρωταρχικός στόχος ήταν να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα του M72 / AS01_E για την πρόληψη της ενεργού νόσου της πνευμονικής φυματίωσης σύμφωνα με τον πρώτο ορισμό της (βακτηριολογικά επιβεβαιωμένη πνευμονική φυματίωση που δεν σχετίζεται με λοίμωξη από τον ιό της ανθρώπινης ανοσολογικής ανεπάρκειας). Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για 3 χρόνια μετά τη δεύτερη δόση. Οι συμμετέχοντες με κλινική υποψία φυματίωσης έδωσαν δείγματα πτυέλων για δοκιμασία αντίδρασης PCR, καλλιέργεια για ανίχνευση μυκοβακτηριδίου ή και τα δύο. Οι χυμικές και οι κυτταροδιαμεσολαβούμενες ανοσολογικές αποκρίσεις αξιολογήθηκαν μέχρι τον τριακοστό έκτο μήνα (δηλ και τα τρία χρόνια) σε μια υποομάδα του συνόλου των ασθενών που αποτελούνταν από 300 συμμετέχοντες. Η ασφάλεια αξιολογήθηκε σε όλους τους συμμετέχοντες που έλαβαν τουλάχιστον μία δόση M72 / AS01_E ή εικονικού φαρμάκου.

Συνολικά 3575 συμμετέχοντες επιλέγησαν τυχαία ως υποψήφιοι της μελέτης, εκ των οποίων 3573 έλαβαν τουλάχιστον μία δόση M72 / AS01_E ή εικονικό φάρμακο και 3330 έλαβαν και τις δύο προβλεπόμενες δόσεις είτε από το ένα είτε από το άλλο. Μεταξύ των 3289 συμμετεχόντων στην ομάδα που τελικά συμφωνούσαν με το πρωτόκολλο, 13 από τους 1626 συμμετέχοντες στην ομάδα M72 / AS01_E, σε σύγκριση με 26 από τους 1663 συμμετέχοντες στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου, ήταν περιπτώσεις φυματίωσης που πληρούσαν τον παραπάνω ορισμό (ενεργός νόσος). Η αποτελεσματικότητα του εμβολίου στον τριακοστό έκτο μήνα ήταν 49,7% (90% διάστημα εμπιστοσύνης [CI] και 95% CI αντίστοιχα στην άλλη μελέτη). Μεταξύ των συμμετεχόντων στην ομάδα M72 / AS01_E, οι συγκεντρώσεις των ειδικών αντισωμάτων M72 και οι συχνότητες των ειδικών CD4 + Τ κυττάρων M72 αυξήθηκαν μετά την πρώτη δόση και διατηρήθηκαν σε όλη την περίοδο παρακολούθησης. Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, πιθανές ανοσοδιαμεσολαβούμενες νόσοι και θάνατοι εμφανίστηκαν με παρόμοιες συχνότητες στις δύο ομάδες.

Άρα το συμπέρασμα ήταν ότι μεταξύ των ενηλίκων που μολύνθηκαν με M. tuberculosis, ο εμβολιασμός με Μ72 / AS01_E προκάλεσε μια ανοσοαπόκριση και παρείχε προστασία κατά της εξέλιξης σε νόσο πνευμονικής φυματίωσης για τουλάχιστον 3 χρόνια.
(Χρηματοδοτείται από την GlaxoSmithKline Biologicals και την Aeras, ο αριθμός ClinicalTrials.gov, NCT01755598)

Η ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΗ "ΑΡΧΕΓΟΝΗ ΣΟΥΠΑ" ΑΦΟΡΑ ΒΑΣΕΙΣ RNA

Το χημικό κατόρθωμα που ενισχύει τη θεωρία ότι η πρώτη ζωή στη Γη βασίστηκε στο RNA.

Davide Castelvecchi

Εάν ο Thomas Carell έχει δίκιο, περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, ένα μεγάλο μέρος της Γης μπορεί να είχε καλυφθεί με ένα γκριζωπό καφέ είδος ορυκτών. Αυτό όμως δεν ήταν ένας συνηθισμένος βράχος: αποτελούνταν από κρυστάλλους των οργανικών μορίων που οι επιστήμονες καλούν σήμερα Α, U, C και G. Και μερικά  από αυτά, η θεωρία συνεχίζει, θα χρησίμευαν αργότερα ως δομικά στοιχεία του RNA, του εξελικτικού κινητήρα των πρώτων ζωντανών οργανισμών, πριν υπάρξει το DNA.

Ο Carell, ένας χημικός επιστήμονας, και οι συνεργάτες του έχουν πλέον υποδείξει ένα χημικό μονοπάτι το οποίο - κατ 'αρχήν - θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει τις Α, U, C και G (αδενίνη, ουρακίλη, κυτοσίνη και γουανίνη αντίστοιχα) από βασικά συστατικά όπως νερό και άζωτο κάτω από συνθήκες που θα ήταν πιθανό να υπήρχαν στην πρώιμη Γη. Οι αντιδράσεις αυτές θα παρήγαγαν τόσο πολλές από αυτές τις νουκλεοτιδικές βάσεις που, μετά από χιλιετίες, θα μπορούσαν να είχαν συσσωρευτεί σε "χοντρές κρούστες", υποστηρίζει ο Carell. Η ομάδα του περιγράφει τα αποτελέσματα στο Science .

Τα αποτελέσματα προσθέτουν αξιόπιστα στοιχεία στη θεωρία του «RNA world», ισχυρίζεται ο Carell, που εργάζεται στο Ludwig Maximilian University του Μονάχου στη Γερμανία. Αυτή η θεωρία υποστηρίζει ότι η ζωή προήλθε από αυτοαντιγραφόμενα γονίδια που βασίζονται στο RNA και ότι μόνο αργότερα οι οργανισμοί μπόρεσαν να αναπτύξουν την ικανότητα αποθήκευσης γενετικών πληροφοριών στον στενό συγγενή αυτού του μορίου, το DNA. Η χημεία πίσω από αυτό το γεγονός είναι επίσης μια "ισχυρή ένδειξη" ότι η εμφάνιση της ζωής που βασίστηκε στο RNA δεν ήταν ένα υπερβολικά τυχερό γεγονός, αλλά αυτό που πιθανότατα συμβαίνει σε πολλούς άλλους πλανήτες, προσθέτει.

Σε προηγούμενες εργασίες της το 2016, η ομάδα του Carell είχε βρει χημικές αντιδράσεις που έδωσαν αυθόρμητα τις νουκλεοτιδικές βάσεις Α και G. Μια άλλη ομάδα είχε κάνει μια παρόμοια απόδειξη αυτής της αρχής για τις άλλες δύο, U και C το 2009. Αλλά τα δύο μονοπάτια φαίνονταν ασύμβατα μεταξύ τους, απαιτώντας διαφορετικές συνθήκες, όπως διαφορετικές θερμοκρασίες και ρΗ.

Τώρα, η ομάδα του Carell έχει δείξει πώς μπορούν να σχηματιστούν όλες οι νουκλεοτιδικές βάσεις κάτω από ένα σύνολο συνθηκών: δύο ξεχωριστές λίμνες που περνούν από την εναλλαγή των εποχών, αλλάζουν από υγρό σε ξηρό, από ζεστό σε κρύο και από όξινο σε βασικό περιβάλλον και με χημικά στοιχεία που περιστασιακά ρέουν από τη μια λιμνη στην άλλη. Οι ερευνητές άφησαν πρώτα τα απλά μόρια να αντιδράσουν στο ζεστό νερό και στη συνέχεια άφησαν το προκύπτον μίγμα να κρυώσει και να στεγνώσει σχηματίζοντας ένα υπόλειμμα στον πυθμένα που αποτελούνταν από κρυστάλλους δύο οργανικών ενώσεων.

Στη συνέχεια, πρόσθεταν ξανά νερό και μία από τις ενώσεις διαλυόταν και καθαριζόταν μέσα σε μια άλλη δεξαμενή. Η απουσία αυτού του υδατοδιαλυτού μορίου επέτρεψε στην άλλη ένωση να υποβληθεί σε περαιτέρω αντιδράσεις. Στη συνέχεια οι ερευνητές ανάμιξαν ξανά τα προϊόντα και οι αντιδράσεις τους σχημάτισαν τις νουκλεοτιδικές βάσεις.

"Αυτή η μελέτη έχει επιδείξει θαυμάσια τη χημεία που χρειάζεται έτσι ώστε να μπορούν να σχηματιστούν όλα τα RNA νουκλεοσίδια", αναφέρει ο Ramanarayanan Krishnamurthy, χημικός της Scripps Research στο La Jolla, Καλιφόρνια. Αλλά και αυτός και άλλοι ερευνητές συχνά προειδοποιούν ότι αυτό και παρόμοια αποτελέσματα βασίζονται σε εκ των υστέρων γνώσεις και μπορεί να μην προσφέρουν αξιόπιστη καθοδήγηση ως προς τον τρόπο που η ζωή εξελίχθηκε.

Το επόμενο μείζον πρόβλημα που θέλει να αντιμετωπίσει ο Carell είναι τί αντιδράσεις θα μπορούσαν να σχηματίσουν το σάκχαρο ριβόζης, το οποίο χρειάζεται ώστε να ενωθεί με τις νουκλεοτιδικές βάσεις πριν σχηματιστεί το RNA.

References

1. 1. Becker, S. et al. Science 366, 76–82 (2019).

1. 2.Becker, S. et al. Science 352, 833–836 (2016).

2. 3.Powner, M. W., Gerland, B. & Sutherland, J. D. Nature 459, 239–242 (2009).

 
 

ΟΙ ΒΑΚΤΗΡΙΑΚΕΣ ΕΝΕΣΕΙΣ ΣΕ ΟΓΚΟΥΣ ΔΙΝΟΥΝ ΠΡΩΙΜΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Από την Jennifer Couzin-Frankel

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ - "ζωντανά βακτήρια" και "θεραπεία του καρκίνου" μπορεί να μην ακούγεται σαν ένας πολλά υποσχόμενος και ταιριαστός αγώνας αλλά ορισμένα μικρόβια φαίνονται ικανά να σταματούν την ανάπτυξη του όγκου όταν ενίονται στους όγκους, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάζονται εδώ από την Τέταρτη Διεθνή Διάσκεψη Ανοσοθεραπείας για τον Καρκίνο στις 30 Σεπτεμβρίου. Οι ενέσεις φαίνεται να ενεργοποιούν μια ανοσοαπόκριση που στοχεύει επίσης και τον όγκο. Υπάρχουν ακόμα ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια της προσέγγισης. Ωστόσο, δεδομένου του αριθμού των ασθενών που αναπτύσσουν αντοχή ή δεν ανταποκρίνονται στις τρέχουσες θεραπείες του καρκίνου, οι βακτηριακές ενέσεις έχουν προκαλέσει αρκετό ενδιαφέρον ώστε να αποτελούν μέρος μιας νέας κλινικής μελέτης που συνδυάζει τα βακτήρια με μια ήδη καθιερωμένη ανοσοθεραπεία.

Η έρευνα φέρει τη λογική ενός παλαιότερου πειράματος, που χρονολογείται εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα. Στη δεκαετία του 1890, ο ογκολόγος William Coley άρχισε να εγχύει σε ασθενείς με καρκίνο που είχαν μη χειρουργήσιμος όγκους ένα μίγμα θανατωμένων βακτηριδίων. Ο Coley ανέφερε επιτυχία με την προσέγγιση αυτή και οι "τοξίνες του Coley" πωλήθηκαν ως θεραπεία του καρκίνου στις Ηνωμένες Πολιτείες, ακόμη και στη δεκαετία του 1960. Αλλά άλλοι γιατροί αμφισβήτησαν τα αποτελέσματα του Coley και η αυτή η θεραπεία υπερσκελίστηκε από τη χημειοθεραπεία και την ακτινοβολία, οι οποίες έγιναν πρότυπο ρουτίνας στον καρκίνο.

Πριν από τέσσερα χρόνια, μια μεγάλη ομάδα επιστημόνων κατά του καρκίνου πρότεινε ότι οι βακτηριακές ενέσεις μπορεί να είναι ένας έγκυρος τρόπος για την αντιμετώπιση του καρκίνου μετά από όλα αυτά. Δημοσίευσαν ένα έγγραφο στο Science Translational Medicine περιγράφοντας πώς σε έξι από τα 16 σκυλιά με συμπαγείς όγκους, οι μάζες συρρικνώθηκαν ή εξαφανίστηκαν όταν εγχύθηκαν σε αυτά ζωντανά αντίγραφα του βακτηρίου Clostridium novyi. Σε αυτή την εργασία, η ερευνητική ομάδα απομόνωσε για πρώτη φορά από τα ζωντανά βακτηρίδια ένα γονίδιο που παράγει μια τοξίνη. Ενθουσιασμένοι από το πώς τα σκυλιά ανταποκρίθηκαν, η ομάδα κούραρε επίσης και μια 53χρονη γυναίκα με λειομυοσάρκωμα, μια μορφή καρκίνου που ξεκινάει στους λείους μύες. Ο όγκος της συρρικνώθηκε επίσης, αν και αργότερα αναζήτησε άλλη θεραπεία για τον καρκίνο.

Αυτή η ασθενής είναι τώρα η πρώτη από τους πολλούς. Σε επιπρόσθετο κλινικό έργο που καθοδηγήθηκε από τον ιατρό ογκολόγο Filip Janku στο Πανεπιστήμιο του Τέξας MD Anderson Cancer Center στο Χιούστον, ο οποίος ήταν μέλος της προηγούμενης επιστημονικής ομάδας 4 χρόνια νωρίτερα, αντιμετωπίστηκαν 23 ακόμη ασθενείς με προχωρημένο σάρκωμα ή άλλους συμπαγείς όγκους από καρκίνο του μαστού μέχρι μελάνωμα με μια μοναδική ένεση στον όγκο τους που περιείχε από 10.000 έως 3 εκατομμύρια σπόρια Clostridium, που αποτελούσαν μια αδρανή μορφή αυτών των βακτηριδίων. Η ερευνητική ομάδα ήταν έκπληκτη και ενθουσιασμένη από τα αποτελέσματα των βακτηριδίων έναντι των όγκων. Δεκαεννέα ασθενείς, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης γυναίκας, είδαν τον καρκίνο τους να σταθεροποιείται, πράγμα που σήμαινε ότι οι όγκοι τους δεν συνεχίζουν να μεγαλώνουν μετά τη θεραπεία. Παρ' όλο που οι ενέσεις ήταν τοπικές, τα βακτήρια φάνηκε επίσης μερικές φορές να σταθεροποιούν και να μειώνουν την ανάπτυξη των όγκων σε άλλα μέρη του σώματος όπως φαίνεται απεικονιστικά, αναφέρει ο Janku.

Μια φλεγμονώδης απόκριση στα σπόρια μπορεί να προκαλέσει τη βασική αντικαρκινική ανοσοκινητοποίηση, ο ίδιος και οι συνεργάτες του εικάζουν. Σε 11 από τους ασθενείς, οι ερευνητές είδαν στοιχεία - πυρετό, πόνο και οίδημα στα σημεία της ένεσης - ότι τα σπόρια είχαν εκβλαστήσει, μια διαδικασία με την οποία τα αδρανή βακτήρια ξεκινούσαν πάλι την ενεργό αναπαραγωγή τους.

Η στρατηγική ήταν τόσο νέα που οι επιστήμονες δεν ήταν βέβαιοι ότι η δόση θα είχε σημασία, ειδικά επειδή ελπίζανε ότι τα σπόρια θα γίνονταν ενεργά μόνο μία φορά μέσα στον όγκο. Αποδείχθηκε ότι ο αριθμός των σπορίων που εγχύθηκαν ήταν βασικό θέμα ασφάλειας: Οι δύο ασθενείς που έλαβαν την υψηλότερη από τις έξι δόσεις ανέπτυξαν γάγγραινα και σήψη, μια απειλητική για τη ζωή περαιτέρω απόκριση σε λοίμωξη. Ένας τρίτος ασθενής, επίσης σε μια ομάδα υψηλότερης δόσης, υπέστη σήψη επίσης.

"Δεν έχουμε κάνει μια βαθιά βουτιά στον μηχανισμό", αναφέρει ο Janku. Τα βακτήρια που δεν είναι σε μορφή σπορίων απελευθερώνουν διάφορα ένζυμα που μπορούν να διασπάσουν τα κύτταρα του όγκου και, όπως και κάθε εισβολέας, καθιστούν το ανοσοποιητικό σύστημα σε μια φλεγμονώδη κατάσταση που μπορεί να στοχεύει και τις καρκινικές μάζες. Αλλά οι λεπτομέρειες παραμένουν μυστηριώδεις.

Παρόλα αυτά, με βάση τις σταθεροποιημένες μάζες όγκων σε τόσους πολλούς ασθενείς, «γνωρίζετε ότι δουλεύει», δηλώνει η Dzana Dervovic, ανοσολόγος στο Ινστιτούτο Ερευνών Lunenfeld-Tanenbaum στο Τορόντο του Καναδά, που ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τους πυρετούς που ακολουθούν τις απαντήσεις του οργανισμού στον καρκίνο.

Η έρευνα είχε πρωταρχικά ως στόχο να βεβαιώσει την άμεση ασφάλεια των βακτηριακών ενέσεων - αν και προσφέρει στοιχεία για δράση κατά του όγκου, δεν είχε σχεδιαστεί για να εκτιμήσει την επιβίωση ή ακόμα και τον τρόπο με τον οποίο οι ασθενείς ανταποκρίνονται μακροπρόθεσμα. Οι ασθενείς, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε θεραπεία μεταξύ του 2013 και 2017, έλαβαν μόνο μία ένεση (με εξαίρεση ένα άτομο που ζήτησε και πήρε μια δεύτερη μήνες αργότερα, το οποίο δεν ήταν αποτελεσματικό) και στη συνέχεια προχώρησαν σε άλλες θεραπείες. Ο Janku ξεκίνησε άλλη μια μικρή έρευνα νωρίτερα φέτος, με την υποστήριξη δύο εταιρειών, για να εξετάσει το Clostridium σε συνδυασμό με ένα φάρμακο "αναστολέα σημείων ελέγχου" που βοηθά στην απελευθέρωση του ανοσοποιητικού συστήματος ώστε να δρα στους όγκους. Τέτοια φάρμακα είναι μια όλο και πιο δημοφιλής στρατηγική ανοσοθεραπείας, η οποία αναγνωρίστηκε σήμερα με το βραβείο Νόμπελ.

Posted in: 

• Health
• Cancer topic

Από την Erika Edwards

Οι εποχές που εμφανίζεται η γρίπη είναι εμφανώς απρόβλεπτες, αλλά υπάρχουν ήδη ενδείξεις ότι η προσεχής περίοδος μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολη.

Η εποχή της γρίπης στο νότιο ημισφαίριο μπορεί να αποτελεί ένδειξη για το τι στέλεχος πρόκειται να έρθει στο βόρειο ημισφαίριο και η πρόσφατη εποχική περίοδος που εμφανίστηκε η γρίπη στην Αυστραλία, όπου ο χειμώνας μόλις τελείωσε, έφτασε νωρίς και με εκδίκηση. Σε αυτή, ένα ιδιαίτερα μολυσματικό στέλεχος της γρίπης, H3N2, κυριάρχησε.

Επιπλέον, ένας θάνατος από γρίπη σε παιδί έχει ήδη αναφερθεί στις ΗΠΑ. Ήταν ένα ηλικίας 4 ετών στην Καλιφόρνια που είχε υποκείμενα προβλήματα υγείας.

"Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η γρίπη ακόμα σκοτώνει", δήλωσε ο Dr. Cameron Kaiser, υπεύθυνος δημόσιας υγείας για το Riverside County στην Καλιφόρνια, σε ένα δελτίο τύπου καθώς ανακοίνωνε αυτό το μοιραίο συμβάν. "Ένας θάνατος που συνέβη τόσο νωρίς στην εποχή της γρίπης υποδηλώνει ότι αυτό το έτος μπορεί να είναι χειρότερο από τα συνηθισμένα", προειδοποίησε ο Kaiser.

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων εκτιμούν ότι πέρυσι υπήρχαν 37 εκατομμύρια έως 43 εκατομμύρια νόσοι από γρίπη στις ΗΠΑ και 36.400 έως 61.200 θάνατοι που σχετίζονταν με τη γρίπη.

Η περυσινή εποχή της γρίπης διήρκεσε από την 1η Οκτωβρίου 2018 έως τις 4 Μαΐου 2018.

Πότε πρέπει να γίνει το εμβόλιο της γρίπης;

Οι γιατροί λένε ότι το εμβόλιο της γρίπης πρέπει να γίνει αυτή την περίοδο, και σίγουρα πριν τα τέλη του Νοέμβρη.

"Η ανησυχία για την καθυστέρηση της πραγματοποίησης του εμβολίου είναι ότι μερικοί άνθρωποι που θα μπορούσαν να είχαν την ευκαιρία να εμβολιαστούν τώρα, μπορεί να μην έχουν αυτή την ευκαιρία αργότερα", δήλωσε ο Dr. Robert Atmar, καθηγητής Ιατρικής και ειδικός στα Λοιμώδη Νοσήματα στο Baylor College of Medicine στο Χιούστον. "Το πιο σημαντικό πράγμα για τους ανθρώπους είναι να κάνουν το εμβόλιο της γρίπης, και να το κάνουν πριν από την έναρξη της επιδημίας", είπε.

Οι περισσότεροι υγιείς άνθρωποι που κάνουν το εμβόλιο τον Σεπτέμβρη μπορούν να αναμένουν κάποια προστασία μέσα στην άνοιξη. Ωστόσο, κάποιοι ηλικιωμένοι μπορεί να θέλουν να προγραμματίσουν τον εμβολιασμό τους για κάποια στιγμή τον Οκτώβριο. «Υπάρχει μια ανησυχία ότι κάποιοι ηλικιωμένοι μπορεί να έχουν την ανοσολογική προστασία τους εξασθενημένη απλά επειδή το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι πιο αδύναμο, δηλαδή λιγότερο εύρωστο», δήλωσε ο Dr. William Schaffner, καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Λοιμωδών Νοσημάτων στο Vanderbilt University Medical Center.

Η δραστικότητα της γρίπης ξεκινά ανοδικά συνήθως τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, κορυφώνεται γύρω στο Φεβρουάριο και μπορεί να διαρκέσει ακόμη και μέχρι τους μήνες της άνοιξης. Το CDC συστήνει σε όλους όσους είναι άνω των 6 μηνών να εμβολιαστούν κατά της γρίπης, ιδιαίτερα των μελλοντικών μητέρων.

Οι έγκυες γυναίκες που νοσούν από γρίπη τείνουν να έχουν επιπλοκές παρόμοιες με αυτές των ατόμων που είναι άνω των 65 ετών. Το εμβόλιο προσφέρει προστασία τόσο για τη γυναίκα όσο και για το αγέννητο μωρό της.

Χρειάζονται περίπου δύο εβδομάδες για να δημιουργηθεί ανοσία στη γρίπη μετά τη λήψη του εμβολίου.

Αλλά ακόμα και έτσι, το εμβόλιο της γρίπης προσφέρει μόνο μερική προστασία. Πέρυσι, το εμβόλιο δεν λειτούργησε καλά: η συνολική αποτελεσματικότητά του ήταν 29%.

Οι γιατροί απέδωσαν την άνιση αυτή μάχη σε ένα απρόσμενο δεύτερο κύμα δραστικότητας της γρίπης H3N2 αργά για την εποχή της.

Γιατί πρέπει να γίνει το εμβόλιο της γρίπης ακόμα κι αν δεν έχει απόδοση;

Υπάρχουν πολλά στοιχεία ότι το εμβόλιο μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα της γρίπης αν κάποιος νοσήσει. Οι γιατροί υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι που κάνουν το εμβόλιο γενικά δεν αισθάνονται τόσο εξασθενημένοι όταν αναρρώνουν από τη γρίπη και είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν τις επιπλοκές του ιού, όπως η πνευμονία και ο θάνατος.

"Η μερική προστασία συχνά παραβλέπεται και δεν πρέπει να την ξεχνάμε", δήλωσε ο Schaffner. "Επειδή είναι οι επιπλοκές που συμβαίνουν και είναι σοβαρές."

Επιπλέον, έρευνα που δημοσιεύθηκε πέρυσι διαπίστωσε ότι ο κίνδυνος για έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο αυξάνεται εκείνο τον μήνα μετά από τη διάγνωση ενός ατόμου με γρίπη. Ο μηχανισμός είναι πιθανώς μια φλεγμονή και ένα στρες στο σώμα που προκαλείται από τον ιό.

"Για άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, υπάρχουν ενδείξεις ότι ένα εμβόλιο μιας υψηλής δόσης θα παρείχε μεγαλύτερη προστασία από ένα εμβόλιο συνήθους δόσης", ανέφερε ο Atmar.

Τα εμβόλια που διατίθενται φέτος περιλαμβάνουν προστασία από αρκετά στελέχη της γρίπης, συμπεριλαμβανομένων των H1N1 και H3N2.

Erika Edwards

Η Erika Edwards είναι ο δημοσιογράφος για ειδικά θέματα υγείας και ιατρικών ειδήσεων για την NBC News and Today.

31 Μαΐου 2019: Παγκόσμια Μέρα Κατά του Καπνίσματος

Κάθε χρόνο, η 31 Μαΐου ορίζεται, από το Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και  άλλους συνεργαζόμενους οργανισμούς, ως Παγκόσμια Μέρα Κατά του Καπνίσματος.

Ο διαχρονικός σκοπός της καθιερωμένης πλέον αυτής μέρας είναι:1. Να τονισθούν οι κίνδυνοι για την υγεία και όχι μόνο, που σχετίζονται με την χρήση καπνού
2. Να προταθούν και να εφαρμοστούν πολιτικές ώστε να ελαττωθεί η κατανάλωση του καπνού.

Το θέμα της Παγκόσμιας Μέρας Κατά του Καπνίσματος για το 2019 είναι:

‘Κάπνισμα και Υγεία των Πνευμόνων’

Το κάπνισμα και η έκθεση στο παθητικό κάπνισμα αυξάνουν τον κίνδυνο νοσημάτων και επηρεάζουν την υγεία των πνευμόνων με πολλούς τρόπους.

●Καρκίνος των πνευμόνων: το κάπνισμα ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους από καρκίνο των πνευμόνων διεθνώς. Το παθητικό κάπνισμα αυξάνει στον κίνδυνο καρκίνου πνευμόνων στους μη-καπνιστές. Ο καρκίνος των πνευμόνων είναι η πρώτη αιτία θανάτου από καρκίνο στην Ευρώπη, όπου περίπου 430.000 άνθρωποι πέθαναν από καρκίνο των πνευμόνων το 2018 ενώ διαγνώσθηκαν περισσότερες από 500 000 νέες περιπτώσεις την ίδια περίοδο.  Η διακοπή του καπνίσματος ελαττώνει τον κίνδυνο.
●Χρόνια Αναπνευστικά Νοσήματα, όπως Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και Άσθμα: το κάπνισμα είναι η κύρια αιτία της ΧΑΠ, μια νόσος που χαρακτηρίζεται από βήχα και δύσκολη-αγωνιώδη αναπνοή. Ακόμη το κάπνισμα επιδεινώνει το άσθμα, προκαλεί παροξυσμούς (βήχα, δύσπνοια, συριγμό) με αποτέλεσμα περιορισμό των καθημερινών δραστηριοτήτων και αναπηρία. Η έγκαιρη διακοπή του καπνίσματος είναι η αποτελεσματικότερη μέθοδος για την επιβράδυνση της εξέλιξης της ΧΑΠ και την βελτίωση των συμπτωμάτων του άσθματος.
● Ακόμη, τα παιδιά που εκτίθενται στο παθητικό κάπνισμα έχουν  μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης λοίμωξης αναπνευστικού καθώς και μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης ή παροξυσμού άσθματος, πνευμονίας και βρογχίτιδας. Επίσης είναι πλέον αποδεδειγμένη η σχέση του καπνίσματος με την φυματίωση και τα στοιχεία δείχνουν ότι τα χημικά συστατικά του καπνού μπορεί να αναζωπυρώσουν λανθάνουσα φυματίωση.

Η καμπάνια του ΠΟΥ για το 2019 αποσκοπεί στην αύξηση της επαγρύπνησης σε ότι αφορά τους ιδιαίτερους κινδύνους του καπνίσματος στην υγεία των πνευμόνων και στον καθοριστικό ρόλο που έχουν οι πνεύμονες στην γενικότερη υγεία και ευεξία του ανθρώπου.

Αποσκοπεί ακόμη στην αύξηση της επαγρύπνησης σε ότι αφορά στην αποτελεσματικότητα (με κέρδος την ανθρώπινη ζωή) δράσεων ελάττωσης του καπνίσματος όπως η αύξηση της τιμής των τσιγάρων, η απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους, η βοήθεια των καπνιστών στην διακοπή καπνίσματος, η ενημέρωση από ΜΜΕ.

Η πλήρης εφαρμογή όλων αυτών των μέτρων θα βελτιώσει την υγεία και την ευεξία του πληθυσμού και θα σώσει ζωές.       
  

Η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία (Ε.Π.Ε) και η Ομάδα Διακοπής Καπνίσματος και Προαγωγής της Υγείας, στο πλαίσιο των δράσεων που υλοποιούν με αφορμή το φετινό εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας κατά του Καπνίσματος, διοργάνωσε ενημερωτική εκδήλωση με θέμα «Η υγεία των πνευμόνων για τη μακροζωία και την ευεξία. Τρίκαλα, η πρώτη πόλη ελεύθερη καπνού» Σκοπός της εκδήλωσης ήταν αφενός η ενημέρωση του κοινού σχετικά με τους κινδύνους για την υγεία – και όχι μόνο – που σχετίζονται με τη χρήση καπνού και η ευαισθητοποίηση όλων για την εφαρμογή πολιτικών ελάττωσης της κατανάλωσης καπνού  και αφετέρου η ανάδειξη του παραδείγματος του Δήμου Τρικκαίων στην εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου, που ισχύει στη χώρα μας.

Ιατρεία Διακοπής καπνίσματος

Στην Ελλάδα καπνίζει το 37% των ενηλίκων και περισσότεροι από 15000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από νόσημα που σχετίζεται με το κάπνισμα ενώ ξοδεύονται 25-30 εκατ. ευρώ/έτος για τσιγάρα.

Η συνέχιση του καπνίσματος οφείλεται στην νικοτίνη που περιέχεται στον καπνό ενώ η πρόοδος στην κατανόηση της φαρμακολογικής φύσης του εθισμού στην νικοτίνη  έδειξε ότι πρόκειται για μια ουσία με ισχυρές εθιστικές ιδιότητες με θύματα την πλειονότητα των καπνιστών.

Η αντιμετώπιση της νόσου του καπνίσματος αρχίζει με την συνειδητοποίηση ότι δεν πρόκειται για μια κακή συνήθεια αλλά για μια κατάσταση εθισμού την οποία μπορεί να αντιμετωπίσει χωρίς εξειδικευμένη βοήθεια μόνο το 3-5% των καπνιστών.

Το 2000 άρχισαν, για πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη , Αθήνα και Ηράκλειο Κρήτης να λειτουργούν Ιατρεία Βοήθειας Διακοπής Καπνίσματος. Αυτή τη στιγμή, με πρωτοβουλία και δράσεις της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας (ΕΠΕ) λειτουργούν σχεδόν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας.

Η στοχευμένη ιατρική (συμβουλευτική και φαρμακευτική) υποστήριξη στα Ιατρεία Διακοπής Καπνίσματος μπορεί να αντιμετωπίσει τη χρόνια νόσο της εξάρτησης από τη νικοτίνη (εξάρτηση μεγαλύτερη από αυτή της κοκαΐνης) καθώς αυξάνει πάνω από 35-55% το ποσοστό επιτυχούς  διακοπής.»

Για την ΕΠΕ

Οι Συντονιστές της Ομάδας Διακοπής Καπνίσματος και Προαγωγής Υγείας

ΕΠΑΓΩΓΗ ΠΤΥΕΛΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗΣ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ

ΉΡΘΕ Η ΩΡΑ;

Στην ανασκόπησή του, πάνω στις κλινικές εφαρμογές των προκλητών πτυέλων, ο Dr. Brightling δηλώνει ότι "τα προκλητά πτύελα παρέχουν μια πραγματική εναλλακτική λύση σε σχέση με τη βρογχοσκόπηση και το BAL στη διάγνωση της πνευμονικής φυματίωσης". Ωστόσο, είναι η κλινική χρησιμότητα της κατά σειρά λήψης προκλητών πτυέλων ως πρωταρχική διάγνωση για την πνευμονική φυματίωση (ΤΒ) που πρέπει να τονιστεί.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΕΠΑΓΟΜΕΝΩΝ ΠΤΥΕΛΩΝ

Είναι ένα πολύπλοκο υλικό πλούσιο σε βλέννη (πρωτεΐνη) και επίσης περιέχει προϊόντα αποικοδόμησης του DNA. Το πτύελο αυτό είναι πλούσιο σε μεσολαβητές νόσου πολύ περισσότερο από το BAL. Με την αύξηση της συγκέντρωσης του φυσιολογικού ορού, δεν υπάρχει διαφορά στην κυτταρική σύνθεση των πτυέλων, αλλά παρατηρείται διαφορετική επίδραση στη συγκέντρωση του μεσολαβητή σε αυτή τη φάση του υγρού πτυέλου. Η κυτταρική σύνθεση ποικίλλει ανάλογα με τη διάρκεια της εισπνοής. Τα ουδετερόφιλα μειώνονται και τα μακροφάγα αυξάνονται καθώς αυξάνεται η διάρκεια της εισπνοής αντανακλώντας ότι το δείγμα προέρχεται από αρκετά απομακρυσμένη περιοχή με αέρα. Η επιμόλυνση των πτυέλων με σάλιο αποτελεί μείζονα ανησυχία και πρόβλημα. Μπορεί να μειωθεί με τον καθαρισμό της μύτης, ή το πλύσιμο του στόματος.

Επομένως η ποιότητα των επαγόμενων/προκλητών πτυέλων είναι καλύτερη επειδή προέρχεται από τους περιφερικούς αεραγωγούς. Επίσης τα επαγόμενα πτύελα περιέχουν υψηλότερη συγκέντρωση των συστατικών της υγρής φάσης όπως:
-  κατιονικές πρωτεΐνες ηωσινόφιλων (ECP)
-  γλυκοπρωτεΐνες των βλεννογόνων
- και αλβουμίνη
σε σύγκριση με το BAL.
Αυτά είναι παρόντα στις εκκρίσεις των αεραγωγών σε σύγκριση με τους κυψελιδικούς χώρους.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΠΡΟΚΛΗΤΩΝ ΠΤΥΕΛΩΝ ΣΤΗ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ

α) Πλευριτική φυματίωση: Η πλευριτική φυματίωση μπορεί να εμφανιστεί παρουσία ή απουσία πνευμονικών παρεγχυματικών βλαβών στην ακτινογραφία θώρακα. Η πλευριτική συλλογή που σχετίζεται με τη φυματίωση περιέχει σχετικά μικρό αριθμό μικροοργανισμών που καθιστούν τη διάγνωση της υπεζωκοτικής φυματίωσης δύσκολη και συχνά απαιτούν επεμβατικές διαδικασίες όπως η βρογχοσκόπηση και η υπεζωκοτική βιοψία. Τα απλά δείγματα πτυέλων δεν αξιολογούνται συχνά, επειδή πολλοί ασθενείς δεν είναι σε θέση να παραγάγουν πτύελα αυθόρμητα. Οι Conde et al στη μελέτη τους παρατήρησαν ότι η απόδοση των καλλιεργειών πτυέλων που λαμβάνονται με πρόκληση είναι υψηλή σε ασθενείς που υπάρχουν υποψίες ότι έχουν υπεζωκοτική φυματίωση, ακόμη και όταν δεν υπάρχουν ακτινολογικές ενδείξεις πνευμονικής παρεγχυματικής νόσου.

β) Πνευμονική φυματίωση: Η διάγνωση της πνευμονικής φυματίωσης σε περιπτώσεις αρνητικών επιχρισμάτων παρέμεινε βασισμένη κυρίως στον υψηλό δείκτη κλινικής υποψίας, στα ευρήματα των ακτινογραφιών και στις εξετάσεις δοκιμασίας φυματίνης. Πρόσφατα, η επαγωγή των πτυέλων έχει δείξει καλά αποτελέσματα ως πρόσθετη απόδειξη για τη διάγνωση της αρνητικής στο επίχρισμα πνευμονικής φυματίωσης. Η διαγνωστική απόδοση ενός μεμονωμένου επαγόμενου πτυέλου αλλά και η απόδοση μιας επαναλαμβανόμενης πρόκλησης προτιμάται από τη βρογχοσκόπηση για τη διάγνωση της αρνητικής στο επίχρισμα πνευμονικής φυματίωσης. Μια μελέτη από την Ινδία επίσης προτιμά τα επαγόμενα πτύελα με τη χρήση β2 αγωνιστών για την πρόκλησή τους. 

Στη διάγνωση της πνευμονικής ΤΒ, η επαγωγή των πτυέλων έχει αποδειχθεί ότι έχει καλύτερη διαγνωστική απόδοση από τα αυθόρμητα πτύελα και τις γαστρικές αναρροφήσεις. Η επαγωγή των πτυέλων όμως έπεσε σε δεύτερη μοίρα, με την εμφάνιση της βρογχοσκόπησης, η οποία έχει γίνει η πρωταρχική μέθοδος σε πολλά νοσοκομεία. Ωστόσο, αρκετές μελέτες απέδειξαν ότι η διαγνωστική απόδοση ενός μεμονωμένου επαγόμενου πτυέλου είναι τουλάχιστον ισοδύναμη με εκείνη μιας βρογχοσκόπησης για λήψη BAL, τόσο σε ό, τι αφορά το επίχρισμα όσο και τη μυκοβακτηριδιακή καλλιέργεια. Η διαγνωστική απόδοση των επαγόμενων πτυέλων αυξάνεται περαιτέρω όταν αποκτώνται πολλαπλά (τρία ή περισσότερα) δείγματα, με αναφερόμενα ποσοστά ανίχνευσης στο επίχρισμα 91 έως 98% και με καλλιέργεια 99 έως 100%, σημαντικά υψηλότερα από ό, τι μόνο με τη βρογχοσκόπηση. Τα επαγόμενα πτύελα είναι μια πολύ καλά ανεκτή διαδικασία, με εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά ανεπιθύμητων ενεργειών (συνήθως, πονοκέφαλος και βρογχόσπασμος / βήχας). Η βρογχοσκόπηση έχει τους εγγενείς κινδύνους μιας επεμβατικής διαδικασίας που απαιτεί κατασταλτικό φάρμακο. Οι μελέτες ανάλυσης του κόστους ευνοούν επίσης την επαγωγή των πτυέλων σε σχέση με τη βρογχοσκόπηση.

Η επαγωγή των πτυέλων μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά για τη διάγνωση άλλων λοιμώξεων, όπως η πνευμονία από Pneumocystis jiroveci, και για την αξιολόγηση άλλων πνευμονικών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της κακοήθειας, των διάμεσων πνευμονικών παθήσεων και των κοκκιωματωδών ασθενειών (π.χ Σαρκοείδωση). Έτσι, η λογική της εκτέλεσης βρογχοσκόπησης για λήψη BAL λόγω της βελτιωμένης διαγνωστικής απόδοσης σε μη λοιμώδεις πνευμονικές καταστάσεις μπορεί να μην είναι πάντοτε έγκυρη. Αντί για μια "εναλλακτική" εξέταση, όπως περιγράφεται από τον Dr. Brightling, η κατά σειρά πρόκληση πτυέλων θα πρέπει να θεωρείται ως μια φθηνή και ασφαλής πρωταρχική διαγνωστική μέθοδος.

Donald C. Vinh, MD

Winnipeg, MB, Canada

Dick Menzies, MD

Montreal, QC, Canada

(ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ, Α. ΓΚΟΛΦΗ, Α. ΒΕΡΒΕΡΟΓΛΟΥ)

References

1. Pin I, Gibson PG, Kolendonicz R. Use of induced sputum cell counts to investigate airway inflammation. Thorax 1992; 47:25-9. 

2. Bickerman HA, Sproul EE, Barach AL. An aerosol method ofproducing bronchial secretions in human subject a clinical technique for the detection oflung cancer. Dis Chest 1958; 33: 347-62.  

3. Bandyopadhyay T, Gerardi DA, MeloskyML. A comparison of induced and expectorated sputum for the microbiological diagnosis of communityacquired pneumonia. Respiration 2000,67: 173-6.   

4. Larson IL, Ridzon R, Harman MM. Sputum induction versus fibreoptic bronchoscopy in the diagnosis of tuberculosis. Am J Respir Crit Care Med 2001; 163: 1279-80.  

5. Anderson C, InbaberM, Menzris RL. Comparison of sputum induction with fibreoptic bronchoscopyin the diagnosis of tuberculosis. Am JRespir Crit Care Med 1995,152: 1570-­4

ΝΕΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΕΚΤΙΚΗ ΣΤΗ ΡΙΦΑΜΠΙΝΗ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ

March 20, 2019

Richard T. Ellison III, MD reviewing Nunn AJ et al. N Engl J Med 2019 Mar 13 Churchyard GJ. N Engl J Med 2019 Mar 13

ΈΝΑ ΣΧΗΜΑ 9 ΕΩΣ 11 ΜΗΝΩΝ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΛΑΜΒΑΝΕ ΜΟΞΙΦΛΟΞΑΣΙΝΗ ΚΑΙ ΚΑΝΑΜΥΚΙΝΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΝ ΣΧΗΜΑ 20 ΜΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΗ ΣΤΗ ΡΙΦΑΜΠΙΝΗ.

Η παγκόσμια συχνότητα εμφάνισης της πολυανθεκτικής φυματίωσης (MDR) κυμαίνεται σήμερα περίπου στις 500.000 περιπτώσεις ετησίως, αλλά τα στοιχεία για τη θεραπεία αυτών των λοιμώξεων είναι περιορισμένα. Λόγω των ενθαρρυντικών αποτελεσμάτων σε μια μελέτη παρατήρησης που έγινε για τη θεραπεία ασθενών με TB ανθεκτική στη ριφαμπίνη με 9μηνο σχήμα επτά φάρμακων (γκατιφλοξασίνη, κλοφαζιμίνη, αιθαμβουτόλη και πυραζιναμίδη καθ 'όλη τη διάρκεια της θεραπείας συμπληρώνοντας την με προθειοναμίδη, καναμυκίνη και ισονιαζίδη για τουλάχιστον 4 μήνες), οι ερευνητές έχουν πλέον συγκρίνει παρόμοιο σχήμα (αντικαθιστώντας τη μοξιφλοξασίνη αντί για τη γκατιφλοξασίνη) με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας το 2011 να συνιστά ένα εξίσου αποτελεσματικό 20μηνο θεραπευτικό σχήμα για την MDR TB σε μια τυχαιοποιημένη μελέτη φάσης ΙΙΙ. 

Το βασικό συμπέρασμα αυτών των δυο μελετών ήταν ένα κοινό μεικτό μέτρο που περιελάμβανε:
- παρακολούθηση μετά τη θεραπεία για παραπάνω από 76 εβδομάδες
- έλεγχος για επιβίωση του μυκοβακτηριδίου
- αρνητικοποίηση της καλλιέργειας για Mycobacterium tuberculosis στις 132 εβδομάδες και στην προηγούμενη καλλιέργεια των 76 εβδομάδων
- απουσία χρήσης επιπρόσθετων φαρμάκων ή την παράταση της διάρκειας της θεραπείας

Υπήρχαν 424 άτομα που επιλέγηκαν τυχαία από τέσσερις χώρες.
Από αυτά τα 383 άτομα που ανήκαν στον πληθυσμό με την τροποποιημένη βραχύτερη θεραπεία, φάνηκε ότι το σύντομο σχήμα δεν ήταν ευνοϊκότερο σε σχέση με τη μακρά θεραπευτική αγωγή
Χρησιμοποιώντας το βασικό συμπέρασμα όμως φάνηκε ότι αυτό απέδωσε σε 99 από τους 124 (80%) που υποβλήθηκαν σε μακρά θεραπευτική αγωγή και σε 193 από τους 245 (79%) ασθενείς που υποβλήθηκαν σε βραχύτερη θεραπευτική αγωγή. Τα αποτελέσματα δεν διέφεραν σε καμία υποομάδα, συμπεριλαμβανομένου του 33% των συμμετεχόντων που είχαν μολυνθεί από τον ιό HIV. Κάποια σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια συνέβη στο 45% αυτών που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με μακροχρόνιες δόσεις και στο 48% των συμμετεχόντων σε βραχεία αγωγή.

Όπως παρατηρήθηκε, το σύντομο σχήμα που εξετάζεται σε αυτή τη μελέτη είναι μια σαφής πρόοδος στη θεραπεία της MDR TB, αλλά υπάρχουν αρκετές σημαντικές επιφυλάξεις.
1) Η μελέτη περιελάμβανε μόνο ασθενείς των οποίων τα στελέχη ήταν ευαίσθητα σε φθοριοκινολόνες και αμινογλυκοσίδες
2) χρειαζόταν τακτική ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση λόγω της πιθανότητας παράτασης του διαστήματος QT με υψηλή δόση μοξιφλοξασίνης και κλοφαζιμίνης
3) και σχεδόν οι μισοί από τους λαμβάνοντες βραχεία αγωγή είχαν μια σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια.

Μπορούμε να ελπίζουμε ότι νεώτεροι παράγοντες, όπως η bedaquiline και η pretomanid, θα οδηγήσουν σε σχήματα MDR TB που είναι ασφαλέστερα και όλα από του στόματος χορηγούμενα, ένας στόχος για την WHO.

ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ Μ., ΜΠΕΛΛΟΥ Μ., ΣΩΤΑΚΗΣ Π.

ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

J. Lucian Davis

Η τελευταία δεκαετία προκάλεσε μείζονες εξελίξεις στις διαγνωστικές εξετάσεις για την ενεργό φυματίωση (TB), συμπεριλαμβανομένης της έγκρισης πολλών νέων διαγνωστικών μεθόδων από την ΠΟΥ που στηρίχθηκαν σε αυστηρά τεκμηριωμένες ανασκοπήσεις. Δυστυχώς, αυτά τα τεχνολογικά επιτεύγματα παραμένουν απρόσιτα για τη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών που υποβάλλονται σε αξιολόγηση της νόσου τους στις περισσότερες χώρες με υψηλό φορτίο ΤΒ, λόγω του υψηλού κόστους τους και άλλων θεμάτων που προκαλεί η εφαρμογή τους. Έτσι, το de facto πρότυπο ανάδυσης των περιπτώσεων ΤΒ  παραμένει η μικροσκόπηση επιχρίσματος πτυέλων, μια τεχνική του 19ου αιώνα που περιλαμβάνει την επίστρωση πτυέλων από απόχρεμψη σε γυάλινη αντικειμενοφόρο πλάκα, τη χρώση της και την εξέτασή της για οξεάντοχους βακίλους χρησιμοποιώντας μικροσκόπιο φωτός ή φθορισμού. Ενώ είναι ευρέως αποδεκτό ότι η μικροσκόπηση επιχρίσματος πτυέλων είναι μια λιγότερο ευαίσθητη και περισσότερο κοπιαστική διαδικασία από τα νεότερα διαγνωστικά εργαλεία, ένας πολύ πιο σημαντικός περιορισμός της είναι ότι συνήθως εφαρμόζεται με τρόπους που αγνοούν τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των ασθενών. Για παράδειγμα, στις περισσότερες νοσοκομειακές εγκαταστάσεις, η μικροσκόπηση επιχρίσματος πτυέλων περιλαμβάνει ακόμη την κατά σειρά συλλογή δύο ή περισσότερων δειγμάτων πτυέλων μέσα σε 2 ή περισσότερες ημέρες, με τουλάχιστον ένα δείγμα να λαμβάνεται νωρίς το πρωί. Δυστυχώς, αυτές οι διαγνωστικές στρατηγικές που απαιτούν πολλαπλές κλινικές επισκέψεις έχουν σχετιστεί επανειλημμένα με υψηλά ποσοστά διαγνωστικής παραίτησης και καταστροφικού κόστους (δηλαδή υπερβαίνουν το 20% του ετήσιου εισοδήματος των νοικοκυριών) για τους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αξιολόγηση για τη φυματίωση. Παρόλο που η ΠΟΥ έχει εκδώσει πολλές πολιτικές σχεδιασμένες για τη βελτιστοποίηση της μικροσκόπησης επιχρίσματος πτυέλων ώστε να επιτραπεί η συλλογή δύο δειγμάτων πτυέλων την ίδια ημέρα, η προσέγγιση αυτή δεν έχει υιοθετηθεί ευρέως. Συνεπώς, πρέπει τώρα να εξεταστεί μια τολμηρή νέα στρατηγική διαγνωστικής τάσης για τη φυματίωση, εάν η παγκόσμια κοινότητα πρόκειται να μειώσει δραματικά το θάνατο, την ύπαρξη και το καταστροφικό κόστος της φυματίωσης έως το 2025, όπως ζητεί η End TB Strategy της ΠΟΥ. Για να επιτευχθεί αυτό, η πιο ρεαλιστική και άμεσα κλιμακωτή λύση της διαγνωστικής πολιτικής είναι να καταστεί η μικροσκόπηση επιχρίσματος πτυέλων πιο αποτελεσματική και επικεντρωμένη στον ασθενή.

Δύο πρόσφατα άρθρα παρέχουν ευπρόσδεκτα στοιχεία για την προώθηση αυτής της τακτικής. Το ένα ανέφερε τα αποτελέσματα μιας μεταγενέστερης ανάλυσης δεδομένων κλινικών μελετών ώστε να απαντήσουν στην ερώτηση: "Είναι ένα δείγμα πτυέλων που λήφθηκε νωρίς το πρωί ανώτερο από τα ταχείας λήψης δείγματα για τη διάγνωση της ενεργού φυματίωσης και της παρακολούθησης για ανεπιθύμητες εκβάσεις της θεραπείας της φυματίωσης;" Οι 1931 συμμετέχοντες πήραν όλοι μέρος στην μελέτη, η οποία συνέκρινε δύο σχήματα βασισμένα στη μοξιφλοξασίνη για να συντομεύσει η διάρκεια της θεραπείας της ενεργού, ευαίσθητης στα φάρμακα φυματίωσης έναντι του συνήθους 6μηνου θεραπευτικού σχήματος. Οι συγγραφείς εξέτασαν τα αποτελέσματα της μικροσκόπησης επιχρίσματος πτυέλων, της στερεάς καλλιέργειας και της υγρής καλλιέργειας που διεξήχθησαν σε 1115 ζεύγη δειγμάτων της ίδιας ημέρας και των πρώτων πρωινών δειγμάτων που συλλέχθηκαν ως έναρξη της διάγνωσης για την ΤΒ και σε 2995 ζεύγη δειγμάτων της ίδιας ημέρας και των πρώτων πρωινών δειγμάτων που συλλέχθηκαν κατά την μετέπειτα παρακολούθηση της θεραπείας της φυματίωσης. Διαπίστωσαν ότι τα πρώτα πρωινά δείγματα δεν βελτίωσαν σημαντικά την απόδοση ως δείγματα για τη διάγνωση της ΤΒ ή την πρόβλεψη των δυσμενών αποτελεσμάτων της θεραπείας (δηλαδή, αποτυχία και υποτροπή).

Σε άλλο άρθρο περιγράφηκαν τα ευρήματα μιας συστηματικής ανασκόπησης και μετα-ανάλυσης των μεθόδων συλλογής πτυέλων για τη διάγνωση της φυματίωσης. Οι συγγραφείς εντόπισαν 23 μελέτες, στις οποίες συμπεριλήφθηκαν 8967 συμμετέχοντες, και εξετάστηκαν 19.252 δείγματα πτυέλων για να προσδιορίσουν ποιες μη επεμβατικές μέθοδοι συλλογής πτυέλων είναι πιο αποτελεσματικές στην αύξηση της διαγνωστικής απόδοσης για την ενεργό φυματίωση. Συμπληρώνοντας τα συμπεράσματα της προηγούμενης μεταγενέστερης ανάλυσης, αυτή η συστηματική ανασκόπηση έδειξε ότι η συλλογή των πρώτων πρωινών πτυέλων δεν αύξησαν την απόδοση της μικροσκόπησης ή της καλλιέργειας σε σύγκριση με την ταχεία συλλογή πτυέλων. Αν και η συγκέντρωση πτυέλων 24ωρου συσχετίστηκε με αυξημένη ανίχνευση της φυματίωσης, οι σύντομες οδηγίες των συμμετεχόντων σχετικά με τον τρόπο λήψης ενός καλού δείγματος πτυέλων λίγο πριν την απόχρεμψη έδωσε παρόμοια αποτελέσματα ακόμη και από αυτά του 24ώρου χωρίς να απαιτηθεί δεύτερη επίσκεψη στην κλινική. Επιπλέον, η οδηγία της λήψης καλού δείγματος πτυέλων συνδέθηκε με αυξήσεις της απόδοσης με σημασία παρόμοια με αυτή της μοριακής εξέτασης με τη δοκιμασία Xpert MTB / RIF.

Οι παραπάνω μελέτες, που περιλαμβάνουν στοιχεία από ένα ευρύ φάσμα χωρών με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα, συμπληρώνουν τις σημαντικές προηγούμενες αποδείξεις που δείχνουν ότι η συλλογή πρώτων πρωινών δειγμάτων για μικροσκόπηση επιχρίσματος πτυέλων για οξεάντοχους βάκιλλους σε σχέση με ένα αρχικό τυχαίο δείγμα προσθέτει πολύ μικρή διαγνωστική απόδοση από εκείνη που παρέχεται από τη συλλογή ενός δεύτερου τυχαίου δείγματος πτυέλων την ημέρα της παραλαβής τους. Παρόλα αυτά, η προώθηση της υιοθέτησης τέτοιων προσεγγίσεων με επίκεντρο τον ασθενή που αφορά τη μικροσκόπηση των πτυέλων αποτελεί πρόκληση, δεδομένου του μεγάλου αριθμού ανταγωνιστικών προτεραιοτήτων στη διάγνωση της φυματίωσης, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής νέων διαγνωστικών εργαλείων και στρατηγικών ανεύρεσης περιπτώσεων. Ωστόσο, υπάρχουν τουλάχιστον τρία σημαντικά σημεία από αυτές και άλλες πρόσφατες μελέτες που θα μπορούσαν να προωθήσουν την διάδοση των διαγνωστικών στρατηγικών με επίκεντρο τον ασθενή που ενσωματώνουν:
τη μικροσκόπηση των πτυέλων
και το Xpert MTB / RIF
Πρώτον, με τη συντόμευση της αξιολόγησης για τη φυματίωση σε μία επίσκεψη, τα προγράμματα για τη φυματίωση μπορεί να είναι σε θέση να επιτύχουν μείωση του διαγνωστικού ποσοστού παραίτησης έως και 60%.
Δεύτερον, οι διαγνωστικές στρατηγικές της συλλογής πτυέλων της ίδιας ημέρας έχουν μεγάλες δυνατότητες να μειώσουν το καταστροφικό κόστος της γενικότερης περίθαλψης για τη φυματίωση, όχι μόνο για όσους υποβάλλονται σε αξιολόγηση και που τελικά διαγιγνώσκονται  με φυματίωση, αλλά και για τον πολύ μεγαλύτερο αριθμό ατόμων που δεν νοσούν.
Τρίτον, η εξάλειψη των πρόσθετων κλινικών επισκέψεων μετά από τη συλλογή των πρώτων πρωινών πτυέλων μπορεί να αφήνει ελεύθερο χρόνο για το προσωπικό της κλινικής να επικεντρωθεί σε τρεις στρατηγικές υψηλότερης αποδοτικότητας και σημασίας, δηλαδή
(1) να καθοδηγήσει κάθε ασθενή για τον τρόπο παραγωγής ενός δείγματος πτυέλων καλής ποιότητας
(2) να εξετάσει τα δείγματα και να παρέχει αποτελέσματα την ίδια ημέρα
και (3) να γίνει έναρξη της θεραπείας για όσους αποδειχθούν θετικοί την ίδια ημέρα της διάγνωσης
Τα μαθηματικά μοντέλα υποδεικνύουν ότι η κλιμάκωση τέτοιων στρατηγικών «εξέτασης και θεραπείας» με επίκεντρο τον ασθενή για τη μικροσκόπηση θα μπορούσε να μειώσει τη συχνότητα εμφάνισης της ΤΒ τόσο αποτελεσματικά όσο και η μοριακή εξέταση με τη δοκιμασία Xpert MTB / RIF και ότι ο συνδυασμός της μικροσκόπησης της ίδιας ημέρας με το Xpert MTB / RIF θα μπορούσε να μειώσει τη θνησιμότητα της φυματίωσης κατά 44% σε μια δεκαετία.

Συνολικά, τα δεδομένα αυτά υπογραμμίζουν ότι η μικροσκόπηση επιχρίσματος πτυέλων της ίδιας ημέρας ως μια άμεση διαγνωστική μέθοδος αξιολόγησης της φυματίωσης συνδέει την εστίαση στον ασθενή και την ποιότητα της περίθαλψης μέσω της αυξημένης αποτελεσματικότητας και του μειωμένου κόστους. Τόσο ως μια βραχυπρόθεσμη διαγνωστική στρατηγική για τη φυματίωση όσο και ως ένα μακροπρόθεσμο μοντέλο για την παροχή περίθαλψης με επίκεντρο τον ασθενή, η μικροσκόπηση της ίδιας ημέρας είναι μια προσέγγιση που αξίζει να απογειωθεί από τις σκιές της συλλογής των πρώτων πρωινών δειγμάτων πτυέλων και να δοθεί στο φως της ημέρας .

References

1. UNITAID. Tuberculosis: Diagnostics Technology Landscape. 4th ed. Geneva: WHO; 2017.Google Scholar
2. Pai M, Nicol MP, Boehme CC. Tuberculosis diagnostics: State of the art and future directions. Microbiol Spectr. 2016;4(5). doi:10.1128/microbiolspec.TBTB2-0019-2016.
3. de Cuevas RM, Lawson L, Al-Sonboli N, Al-Aghbari N, Arbide I, Sherchand JB, Nnamdi EE, Aseffa A, Yassin MA, Abdurrahman ST, et al. Patients direct costs to undergo TB diagnosis. Infect Dis Poverty. 2016;5:24.View ArticlePubMedPubMed CentralGoogle Scholar
4. Kemp JR, Mann G, Simwaka BN, Salaniponi FM, Squire SB. Can Malawi's poor afford free tuberculosis services? Patient and household costs associated with a tuberculosis diagnosis in Lilongwe. Bull World Health Organ. 2007;85(8):580–5.View ArticlePubMedPubMed CentralGoogle Scholar
5. Squire SB, Belaye AK, Kashoti A, Salaniponi FM, Mundy CJ, Theobald S, Kemp J. 'Lost' smear-positive pulmonary tuberculosis cases: where are they and why did we lose them? Int J Tuberc Lung Dis. 2005;9(1):25–31.PubMedGoogle Scholar
6. World Health Organization. Same-day Diagnosis of Tuberculosis: Policy Statement. Geneva: WHO; 2011.Google Scholar

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ, Μ. ΠΑΝΑΓΗ, Α. ΣΚΟΥΡΟΓΛΟΥ

MYCOBACTERIUM TUBERCULOSIS: ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΔΙΑΦΥΓΗΣ

Thuc Anh Nguyen, Sophie Croon and Ger Rijkers

Μια αίθουσα διαφυγής είναι ένα παιχνίδι περιπέτειας στο οποίο οι παίκτες πρέπει να λύσουν προβλήματα και να αναπτύξουν μια στρατηγική για να διαφύγουν από τον περιορισμένο χώρο τους. Τον Μάρτιο του 2017, η Βουδαπέστη φιλοξένησε τα πρώτα πρωταθλήματα διαφυγής, στα οποία συμμετείχαν 22 χώρες. Η Σλοβενία κέρδισε. Εάν αυτό το πρωτάθλημα είχε λάβει χώρα στον μικροβιολογικό κόσμο, ο νικητής πιθανότατα θα ήταν το Mycobacterium tuberculosis (M. tuberculosis).

Το M. tuberculosis είναι ο αιτιολογικός μικροοργανισμός της ευρύτερα διαδεδομένης λοιμώδους νόσου της φυματίωσης (TB). Το M. tuberculosis μπορεί να μεταδοθεί μέσω σταγονιδίων αέρα στους πνεύμονες, όπου και φαγοκυτταρώνεται από τα κυψελιδικά μακροφάγα. Κανονικά, ένα μακροφάγο θα μπορούσε να σκοτώσει και να πέψει το παθογόνο με τη σύντηξη του φαγοσώματος με ένα λυσόσωμα. Ωστόσο, στην περίπτωση του M. tuberculosis, το βακτήριο μπορεί να ξεφύγει από αυτή τη φαγολυσοσωμική σύντηξη γεγονός που επιτρέπει στο βακτήριο να αναπαραχθεί και να αναπτυχθεί ενδοκυττάρια, μέσα στο φαγοκύτταρο. Επειδή τα λυσοσώματα περιέχουν ένα μεγάλο οπλοστάσιο βακτηριοκτόνων ενζύμων, η παρεμπόδιση ή ο τερματισμός της τήξης του λυσοσώματος με το φαγόσωμα αυξάνει την πιθανότητα επιβίωσης του βακτηριδίου. Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτός ο τύπος μηχανισμού άμυνας του ξενιστή, η φαγοκυττάρωση, είναι ευεργετικός για το Μ. Tuberculosis και για άλλα ενδοκυττάρια αναπτυσσόμενα βακτήρια όπως τα είδη Mycobacteria, Legionella και Salmonella και τη Listeria monocytogenes. Και αυτό επειδή με το να παραμένει μέσα στο φαγοκύτταρο, ο μικροοργανισμός προστατεύεται από σημαντικά συστατικά του ανοσοποιητικού συστήματος όπως το συμπλήρωμα και τα αντισώματα. Έτσι εξάγουν αυτοί οι ενδοκυττάριοι μικροοργανισμοί τα βασικά θρεπτικά συστατικά και μέταλλα (συμπεριλαμβανομένου του σιδήρου) απευθείας από το κύτταρο-ξενιστή για τη δική τους ανάπτυξη, αλλά για να επιβιώσουν πρέπει να χρησιμοποιήσουν και τεχνικές «μυστικότητας» για να ξεφύγουν από τους βακτηριοκτόνους μηχανισμούς των ίδιων των φαγοκυττάρων.

Η τρέχουσα θεραπεία της φυματίωσης αποτελείται από μια σειρά αντιβιοτικών που πρέπει να ληφθούν για 6 μήνες. Ωστόσο, η πλήρης πορεία της θεραπείας (ολοκλήρωση της θεραπείας) καθορίζεται με μεγαλύτερη ακρίβεια από τον συνολικό αριθμό δόσεων που λαμβάνονται, όχι μόνο από τη διάρκεια της θεραπείας. Για παράδειγμα, η δοσολογία των καθ' ημέρα δόσεων των "6 μηνών" (χορηγούμενη 7 ημέρες / εβδομάδα) θα πρέπει να αποτελείται από τουλάχιστον 182 δόσεις Isoniazid και Rifampin και 56 δόσεις Pyrazinamide. Η θεραπεία με αντιβιοτικά δεν έχει αλλάξει πολύ, επειδή μόνο ένα φάρμακο κατά της φυματίωσης έχει εισέλθει στην κλινική πρακτική τα τελευταία 40 χρόνια. Επίσης, όσον αφορά την πρόληψη της φυματίωσης, η πρόοδος είναι αργή. Το εμβόλιο BCG έχει χρησιμοποιηθεί για σχεδόν εκατό χρόνια, αλλά δυστυχώς έχει περιορισμένο μόνο αποτέλεσμα στην πρόληψη της φυματίωσης. Έτσι, η φυματίωση παραμένει μία από τις πιο θανατηφόρες λοιμώξεις που είναι γνωστές στον άνθρωπο, προκαλώντας 10,0 εκατομμύρια λοιμώξεις και 1,6 εκατομμύρια θανάτους το 2017. Ο συνδυασμός αυτών των αριθμών με τον αυξημένο ρυθμό λοιμώξεων από MDR στελέχη, τα οποία ήδη αντιπροσωπεύουν το 50% των λοιμώξεων σε ορισμένες χώρες, σημαίνει ότι χρειάζεται επειγόντως ένα αποτελεσματικότερο εμβόλιο. Το BCG έχει δείξει ότι προστατεύει τους εμβολιασθέντες από τις θανατηφόρες διάχυτες μορφές της φυματίωσης, συμπεριλαμβανομένης της απειλητικής για τη ζωή φυματιώδους μηνιγγίτιδας . Ωστόσο, σε βραδύτερης εξέλιξης στάδιο λοίμωξης, από το M. tuberculosis, το BCG καθίσταται αναποτελεσματικό. Ενώ το BCG προκαλεί κυρίως κυτταρική ανοσοαπόκριση, η πρόσφατη έρευνα επικεντρώνεται τώρα στην ανάπτυξη εμβολίων που επάγουν χυμική απόκριση, με αντισώματα κατά:
- της α-γλυκάνης
- της αραβινομαννάνης
- και της lapidated αραβινομανάνης
Υπάρχει σαφής ανάγκη πειραματικών σχεδίων που θα διευκολύνουν την ανάπτυξη νέων εμβολίων. Οι υποψήφιοι στόχοι εμβολίων, όπως αυτοί που αναφέρθηκαν παραπάνω, θα μπορούσαν να συνδυαστούν με ανασυνδυασμένους ιικούς φορείς. Στην ανάπτυξη καλύτερων μυκοβακτηριδιακών εμβολίων θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπ 'όψιν ότι μια υπερβολική ανοσοαπόκριση μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική ανοσοπαθολογία.

Παρόλο που το M. tuberculosis μπορεί να αποδειχθεί επιτυχές στην απόδραση από το φαγολυσόσωμα, είναι σημαντικό να μην ξεφύγει από την προσοχή μας. Εκατομμύρια ασθενείς προσβάλλονται κάθε χρόνο και δεν έχουν ακόμη αναπτυχθεί πλήρως αποτελεσματικά εμβόλια. Για να παραμείνει αυτή η ασθένεια υπό την εποπτεία μας, υπάρχει μια ετήσια Παγκόσμια Ημέρα Φυματίωσης στις 24 Μαρτίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της ημέρας δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στα θύματα αυτής της λοίμωξης και στην προώθηση της έρευνας που θα οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον για όσους έχουν μολυνθεί την τρέχουσα περίοδο, αλλά και εκείνων που θα μολυνθούν στο μέλλον. Επιπλέον, αυτές οι προσπάθειες σκοπεύουν να εξαλείψουν επιτυχώς αυτή την ασθένεια, έτσι ώστε στο μέλλον να αποτύχει να ξεφύγει από την προσοχή μας μια για πάντα.

References

1. Rohde K, Yates RM, Purdy GE, Russell DG. Mycobacterium tuberculosis and the environment within the phagosome. Immunol Rev. 2007;219(1):37–54.View ArticleGoogle Scholar
2. van der Wel N, Hava D, Houben D, Fluitsma D, van Zon M, Pierson J, Brenner M, Peters PJ. M. Tuberculosis and M. Leprae translocate from the phagolysosome to the cytosol in myeloid cells. Cell. 2007;129(7):1287–98.View ArticleGoogle Scholar
3. Delogu G, Provvedi R, Sali M, Manganelli R. Mycobacterium tuberculosis virulence: insights and impact on vaccine development. Future Microbiol. 2015;10(7):1177–94.View ArticleGoogle Scholar
4. Krishnan N, Robertson BD, Thwaites G. The mechanisms and consequences of the extra-pulmonary dissemination of Mycobacterium tuberculosis. Tuberculosis. 2010;90(6):361–6.View ArticleGoogle Scholar
5. Blumberg HM. Burman WJ, Chaisson RE, Daley CL, Etkind SC, Friedman LN, Fujiwara P, Grzemska M, Hopewell PC, Iseman MD, Jasmer RM, Koppaka V, Menzies RI, O'Brien RJ, Reves RR, Reichman LB, Simone PM, Starke JR, Vernon AA; American Thoracic Society, Centers for Disease Control and Prevention and the infectious diseases society. American Thoracic Society/Centers for Disease Control and Prevention/Infectious Diseases Society of America: treatment of tuberculosis. Am J Respir Crit Care Med. 2003;167(4):603–62.View ArticleGoogle Scholar

Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ, Α. ΓΚΟΛΦΗ, Α. ΒΕΡΒΕΡΟΓΛΟΥ