Οι εργαζόμενοι σε χώρους υγείας πιθανόν συμμετέχουν στη διασπορά νοσημάτων στη κοινότητα αλλά και στους νοσηλευόμενους ασθενείς ενώ ταυτόχρονα εκτίθενται σε αρκετούς κινδύνους. Η ανοσοποίηση σε αυτή την ομάδα του πληθυσμού ίσως αποτελούσε ένα φραγμό στην μετάδοση ασθενειών όπως είναι η γρίπη, η ιλαρά, ο κοκκύτης και η ηπατίτιδα Β.
Ο προαιρετικός εμβολιασμός που εφαρμόζεται κυρίως μέχρι τώρα φαίνεται να μην απέδωσε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ωστόσο η επιβολή υποχρεωτικού εμβολιασμού αποτελεί αντικείμενο αντιπαράθεσης. Λίγες μελέτες υπάρχουν σχετικά με τα αποτελέσματα μιας τέτοιας ενέργειας. Οι συγγραφείς τονίζουν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνες σχετικά με τα αν τα οφέλη που μπορεί να προκύψουν στη δημόσια υγεία εφαρμόζοντας μια τέτοια τακτική υπερτερούν των μειονεκτημάτων, καθώς πρέπει να συνεκτιμηθούν πολλοί παράγοντες. Αυτοί περιλαμβάνουν πρωτίστως την ασφάλεια εργαζομένων και ασθενών και εν συνεχεία προσαρμογή του εμβολιασμού ανάλογα με το νόσημα, την ομάδα κινδύνου καθώς και τη χώρα στην οποία επρόκειτο να εφαρμοσθεί η τακτική. Αποτελεί ευθύνη των αρμόδιων αρχών η διαφύλαξη της δημόσιας υγείας και η προστασία των ασθενών με σεβασμό απέναντι στους εργαζόμενους.
(Galanakis E, Jansen A, Lopalco PL, Giesecke J. Ethics of mandatory vaccination for healthcare workers. Euro Surveill. 2013;18(45):pii=20627)
ΟΛΓΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
ΕΙΔΙΚ. ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ
ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ»