Δρ. Δ. Παπαβέντσης Επιμελητής Α’ Ε.Σ.Υ.,Μικροβιολογικού Εργαστηρίου
& Εθνικού Κέντρου Αναφοράς Μυκοβακτηριδίων, ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ»
Η καταπολέμηση
της φυματίωσης
αποδίδει εν μέρει καρπούς, με το φετινό ποσοστό θνησιμότητας από τη νόσο σχεδόν στο μισό από αυτό που καταγράφονταν το 1990.
Παρ 'όλα αυτά, 1.5 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν το 2014. Οι περισσότεροι από αυτούς τους θανάτους θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί σύμφωνα με την έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), η οποία
κυκλοφόρησε στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ την 28η
Οκτωβρίου 2015.
Σύμφωνα με την έκθεση, η αποτελεσματικότερη διάγνωση και θεραπεία στο πλαίσιο των προγραμμάτων που ανέπτυξε ο ΠΟΥ, έσωσε 43 εκατομμύρια ζωές από το 2000 έως και το 2015. Σε όλο τον κόσμο, η επίπτωση της φυματίωσης, μειώθηκε σταθερά κατά 1.5% ετησίως, με μια συνολική μείωση -18% από το έτος 2000. Παρόλα αυτά, περίπου 4.400 άνθρωποι εξακολουθούν να πεθαίνουν καθημερινά, γεγονός που είναι απαράδεκτο στην εποχή της ταχείας διάγνωσης και αποτελεσματικής θεραπείας.
Το 2014, η φυματίωση σκότωσε 890.000 άνδρες, 480.000 γυναίκες και 140.000 παιδιά. Η νόσος κατατάσσεται μαζί με τον ιό HIV στις κύριες αιτίες θανάτου από μεταδοτικά νοσήματα παγκοσμίως. Από τα 1.5 εκατομμύρια ανθρώπους που πέθαναν από φυματίωση το 2014, 400.000 ήταν φορείς του ιού HIV. Ο συνολικός αριθμός θανάτων που αποδίδονται στον HIV το 2014 εκτιμήθηκε σε 1.2 εκατομμύρια, στα οποία περιλαμβάνονται 400.000 θάνατοι από φυματίωση μεταξύ των οροθετικών ατόμων. Αυτό σημαίνει, ότι μετά από πολλά χρόνια, οι θάνατοι που οφείλονται στη φυματίωση ξεπέρασαν τους θανάτους που προκαλεί ο ιός HIV.
Περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις
φυματίωσης (54%) παγκοσμίως καταγράφονται σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ινδονησία, η Νιγηρία και το Πακιστάν,
ενώ το ένα τρίτο (37.5%) δεν διαγιγνώσκεται και δεν δηλώνεται στις εθνικές
αρχές επιτήρησης και καταγραφής (Υποδήλωση). Μεταξύ των νέων περιπτώσεων, κατά
προσέγγιση 480.000 περιστατικά (3.3%) εξακολουθούν να προσβάλλονται από την πολύ-ανθεκτική μορφή της νόσου (MDR-TB), το ¼ (123.000) δηλώνονται και
μόλις το 50% θεραπεύονται αποτελεσματικά.
Για να περιοριστεί η συνολική
επιβάρυνση που προκαλείται από τη νόσο παγκοσμίως, θα πρέπει να ελαχιστοποιηθούν τα κενά στην ανίχνευση
και θεραπεία της φυματίωσης, με αύξηση της χρηματοδότησης και ανάπτυξη νέων διαγνωστικών
μεθόδων, φαρμάκων και εμβολίων.