ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ...

Η ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ ΜΑΣ …

Η έκδοση του Ηλεκτρονικού Ενημερωτικού Δελτίου (NEWSLETTER) του Μικροβιολογικού - Βιοχημικού Εργαστηρίου και Εθνικού Κέντρου Αναφοράς Μυκοβακτηριδίων, γίνεται με τη φιλοδοξία να αποτελέσει βήμα σύντομης και υπεύθυνης επικοινωνίας, ενημέρωσης και διαλόγου, σε επίκαιρα θέματα εργαστηριακής πρακτικής, στο χώρο του Νοσοκομείου μας .

Με στόχο την ενημέρωση για τεκμηριωμένες θέσεις και οδηγίες , βάσει των εφαρμοζόμενων εργαστηριακών διαδικασιών και μεθόδων και της σύγχρονης βιβλιογραφίας, την παρουσίαση και συζήτηση των θεμάτων ορθολογικής διαχείρισης των διατιθέμενων πόρων και των σύγχρονων μεθόδων εργαστηριακής διάγνωσης, αλλά και της παρουσίασης, για διευκόλυνση του έργου των κλινικών συναδέλφων, χρήσιμων επιδημιολογικών και στατιστικών στοιχείων, από τα δεδομένα του εργαστηρίου, το «Δελτίο» θα θεωρηθεί ότι έχει επιτύχει, όταν η έκφραση «… το γράφει και το NEWSLETTER του Εργαστηρίου…», θα αποτελεί την επιβεβαίωση της εγκυρότητας και της τεκμηριωμένης επιστημονικής γνώσης.

Στην θεματολογία του θα υπάρχει ως βασικό στοιχείο και το « Βήμα Διαλόγου » , με όλες τις υπηρεσίες και τους εργαζόμενους του Νοσοκομείου μας, για τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών μας από το Εργαστήριο. Στόχος μας θα είναι να συμβάλει και ως πηγή πληροφόρησης για θέματα κοινού ενδιαφέροντος, όπως για την πρόληψη των λοιμώξεων, την υγιεινή και ασφάλεια, τη συνεργασία εργαστηρίου και κλινικής κτλ.

Ελπίζω ότι το ηλεκτρονικό αυτό ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ, που κυκλοφορεί με τη συμβολή όλων των εργαζόμενων στο εργαστήριο, τους οποίους συγχαίρω και ευχαριστώ, θα αποτελέσει για όλους μας ένα καθημερινό εργαλείο εργασίας και ενημέρωσης και καλούμε -όλους τους αποδεκτές- για τη δική σας συνεισφορά, με κείμενα και παρατηρήσεις, για την επιτυχία των στόχων έκδοσης του .

Δρ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Δ. ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ

τ. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΝΝΘΑ Η ΣΩΤΗΡΙΑ

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2018

Ο ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ MYCOBACTERIUM AVIUM ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΔΙΑΧΥΤΗΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΣΕ HIV-ΘΕΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ



Η συχνότητα εμφάνισης λοιμώξεων από το σύμπλεγμα Mycobacterium avium (MAC) μεταξύ των θετικών στον HIV ασθενών έχει μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Παρ 'όλα αυτά, η ανάγκη έγκαιρης διάγνωσης παραμένει ένα επείγον πρόβλημα, καθώς οι λοιμώξεις MAC συχνά συνδέονται με βραχύτερη επιβίωση, επειδή οι επιλογές θεραπείας είναι περιορισμένες και οι απαντήσεις στη θεραπεία μπορεί να είναι μη ολοκληρωμένες ή περιστασιακές. Έχει αναφερθεί ότι η θεραπεία ατόμων με αποικισμό του αναπνευστικού μπορεί να αποτρέψει τη διάχυτη λοίμωξη, ενώ άλλες μελέτες έχουν δείξει την περιορισμένη εφαρμοσιμότητα της καλλιέργειας από δείγματα του αναπνευστικού και του γαστρεντερικού ως εξέταση για τον έλεγχο της ανίχνευσης πρώιμων λοιμώξεων. Σε αυτή τη μελέτη, αξιολογήσαμε τη σχέση μεταξύ της ανάπτυξης της διάχυτης νόσου και του αποικισμού από M. avium των αναπνευστικών και γαστρεντερικών οδών σε HIV-θετικούς ασθενείς.

Συμμετείχαν 204 άτομα που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV. Στην αρχή της μελέτης όλοι οι ασθενείς είχαν αριθμό CD4> 200 κύτταρα / mm3 και ήταν ασυμπτωματικοί. Οι ασθενείς που είχαν προηγούμενη μυκοβακτηριδιακή λοίμωξη ή υποβάλλονταν σε θεραπεία με αντιμυκοβακτηριδιακούς παράγοντες εξαιρέθηκαν από το πρωτόκολλο. Κάθε ασθενής είχε έναν αριθμό CD4 στην αρχή της μελέτης (χρόνος Ο) και πάρθηκαν από αυτόν δείγματα αίματος, κοπράνων και πτυέλων την χρονική στιγμή 0 και στους 6, 12, 18 και 24 μήνες. Σε αυτή την περίοδο δεν δόθηκε προφυλακτική θεραπεία. 

Λήφθηκε συγκατάθεση ενημέρωσης για τη μελέτη από όλους τους ασθενείς και το πρωτόκολλο είχε την απαραίτητη έγκριση.
α) εκτελέστηκε μικροσκοπική ανίχνευση οξεάντοχων βακτηρίων για τα κόπρανα και τα δείγματα πτυέλων σύμφωνα με μια τυποποιημένη μέθοδο (μέθοδος Kynioun).
β) τα κεκλιμένα Lowenstein-Jensen (Oxoid, Unipath, Basingstoke, UK) ενοφθαλμίστηκαν με ιζήματα δείγματος, επωάστηκαν στους 37 ° C για μέγιστο διάστημα 2 μηνών και ελέγχθηκαν εβδομαδιαία για μυκοβακτηριδιακή ανάπτυξη.
γ) διεξήχθησαν καλλιέργειες αίματος σε κάθε έναν από τους καθορισμένους χρόνους ή σε οποιαδήποτε στιγμή που οι ασθενείς είχαν πυρετό ή κλινικά συμπτώματα μυκοβακτηριδιακής λοίμωξης.

Κατά τη διάρκεια της μελέτης, τρεις ασθενείς πέθαναν από διάχυτη λοίμωξη MAC. Η  κατανομή των στελεχών Μ. avium στα κλινικά δείγματα φαίνεται ως εξής:  
είκοσι δύο άτομα από τα 204 έδωσαν θετικά αποτελέσματα για το Mavium (10,8%). Από αυτά:
- το Mavium απομονώθηκε από το αίμα σε οκτώ περιπτώσεις (36,4%)
- από τα πτύελα σε πέντε περιπτώσεις (22,7%)
- από τα κόπρανα σε τέσσερις περιπτώσεις 18,2%)
- από το αίμα και τα κόπρανα σε τρεις περιπτώσεις (13,6%)
- και από το αίμα και τα πτύελα σε δύο περιπτώσεις (9,1%)

Στις χρονικές στιγμές που απομονώθηκαν τα θετικά αποτελέσματα, οι τιμές των CD4 κυμαινόταν ευρέως, από 0 έως 149 κύτταρα / mm3 για θετικό αίμα, από 2 έως 149 κύτταρα / mm3 για θετικά πτύελα και από 10 έως 48 κύτταρα / mm3 για θετικά κόπρανα: καμία σχέση δεν ήταν παρατηρήθηκε μεταξύ των επιπέδων CD4 και της εμφάνισης μόνο αποικισμού από Mavium.

Τα δεδομένα υποδεικνύουν ότι η συχνότητα αποικισμού από MAC στις γαστρεντερικές και αναπνευστικές οδούς είναι μάλλον χαμηλή σε σύγκριση με την απομόνωση του Μ. Avium από το αίμα. Στους ασθενείς της μελέτης, θετική καλλιέργεια αίματος για το M. avium προηγήθηκε της θετικής καλλιέργειας κοπράνων σε μία περίπτωση και των θετικών καλλιέργειων πτυέλων σε δύο περιπτώσεις. Ωστόσο, αυτά τα τρία άτομα αντιπροσωπεύουν μόνο το 1,47% των 204 θετικών για HIV ασθενών που παρακολουθήθηκαν σε αυτή τη μελέτη. Επιπλέον, η απομόνωση του M. avium από το αίμα δεν σχετίζεται στενά με την ανάπτυξη του αποικισμού των αναπνευστικών και γαστρεντερικών οδών, καθώς μόνο σε λίγες περιπτώσεις υπήρχαν θετικές καλλιέργειες από αίμα ακολουθούμενες από θετικές καλλιέργειες από τις αναπνευστικές και γαστρεντερικές οδούς. Η παρατηρούμενη συχνότητα αποικισμού και λοίμωξης του M. avium σε HIV-θετικούς ασθενείς βρέθηκε 10,8%. 

Συμπερασματικά, η μελέτη δείχνει ότι η χαμηλή συχνότητα ανίχνευσης της κατάστασης αποικισμού καθώς και η σπανιότητα της πληροφορίας που δίδεται από τα αναπνευστικά και γαστρεντερικά δείγματα καθιστούν περιττή την εισαγωγή καλλιεργειών πτυέλων και κοπράνων ως έλεγχο για την έγκαιρη διάγνωση διάχυτης ασθένειας MAC.


Giampietro Nardi I , Lorenzo Drago',
Elena De Ecchi I , Mariele Rosina
and Maria Rita Gismondo'j2*
'Laboratory of Clinical Microbiology,
'Luigi Sacco' Teaching Hospital,
University of Milan,
Milan, Italy;

References
1. Palella FJ Jr, Delaney KM, Moorman AC et al. Declining morbidity and mortality among patients with advanced human immunodeficiency virus infection. N Engl J Med 1998; 338:
2. Franzetti F, Gori A, Vezzoli et al. Epidemiology of M. avium infection in Northern Italy. AIDS 1997; 11: 1065-6.
3. Bermudez LE. Immunobiology of Mycobacterium avium infection. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 1994; 13: 1000-6.
4. Ghassemi M, Andersen BR, Reddy VM, Gangadharam PR, Spear GT, Novak RM. Human immunodeficiency virus and Mycobacterilrm avium complex coinfection of monocytoid cells results in reciprocal enhancement of multiplication. J Infect Dis 1995; 171: 68-73.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΡΘΡΟΥ
Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ ,ΙΑΤΡΟΣ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΟΣ .
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΜΥΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΩΝ ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» (Ε.Δ.ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ  ΣΥΝΤ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ )

ΜΥΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΑ ΣΕ ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΚΟΠΡΑΝΩΝ: ένα επίχρισμα χωρίς βέβαιη αξία για την πρόβλεψη των αποτελεσμάτων της καλλιέργειας



Θεωρείται ότι το σύμπλεγμα Mycobacterium avium (MAC) αποκτάται από το περιβάλλον και αποικίζει είτε την αναπνευστική ή τη γαστρεντερική οδό πριν εξελιχθεί σε διάχυτη λοίμωξη σε ασθενείς που έχουν προσβληθεί από τον ιό της ανοσολογικής ανεπάρκειας (ΗIV). Η διάχυτη λοίμωξη  MAC συσχετίζεται με σημαντική νοσηρότητα και μικρότερους χρόνους επιβίωσης. Αν και είναι αμφιλεγόμενο, τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η θεραπεία για διάχυτη MAC βελτιώνει τα συμπτώματα των ασθενών και τα ποσοστά επιβίωσης. Αυτά τα ευρήματα έχουν προκαλέσει προτάσεις ότι η προφύλαξη, η οποία βοηθά σε άλλες ευκαιριακές μολύνσεις που σχετίζονται με το AIDS, μπορεί να εμποδίσει ή να καθυστερήσει τη διάδοση της MAC λοίμωξης. Εάν τα ζητήματα είναι η μελέτη του ιστορικού της απόκτησης και της διάχυσης της MAC, η ανταπόκριση στη θεραπεία ή η επιτυχία της προφύλαξης, τότε οι εργαστηριακές μέθοδοι ανίχνευσης πρέπει να είναι επαρκώς ευαίσθητες.

Συνιστάται ότι εάν δεν παρατηρούνται οξεάντοχα βακτήρια σε μη επεξεργασμένα κόπρανα, τότε το δείγμα δεν χρειάζεται να καλλιεργηθεί. Αυτή η πρόταση βασίζεται στα δεδομένα μιας μελέτης, στην οποία, πραγματοποιήθηκαν άμεσα επιχρίσματα με χρώσεις για οξεάντοχα σε 17 δείγματα. Και στα 12 μικροσκοπικά θετικά επιχρίσματα κοπράνων αναπτύχθηκαν MAC. Τα 5 κόπρανα με αρνητικό επίχρισμα δεν είχαν καλλιεργηθεί. Πιο πρόσφατα δεδομένα μελετών από την ίδια ομάδα έδειξαν ότι 21 από τα 31 δείγματα κοπράνων θετικών στην καλλιέργεια για MAC (68%) ήταν αρνητικά μικροσκοπικά. Δεν γνωρίζουμε δεδομένα σχετικά με μεγάλο αριθμό δειγμάτων κοπράνων στα οποία έχουν διεξαχθεί τόσο επιχρίσματα όσο και καλλιέργειες για μυκοβακτηρίδια. Επομένως, εδώ, έχουν αναλυθεί τα δεδομένα για να μάθουμε πόσο ευαίσθητη είναι η οξεάντοχη χρώση για την πρόβλεψη των αποτελεσμάτων μυκοβακτηριδιακής καλλιέργειας κοπράνων.

Αναλύθηκαν τα δεδομένα από τρία ιδρύματα σε τρεις ηπείρους που πραγματοποιούσαν επιχρίσματα και καλλιέργειες σε όλα τα δείγματα κοπράνων που υποβλήθηκαν σε μυκοβακτηριακή καλλιέργεια. [(DUMC), (NCM), (FIID)]
1) Και στα τρία εργαστήρια, έγιναν επιχρίσματα κοπράνων. Οι μέθοδοι απολύμανσης ήταν διαφορετικές σε κάθε ίδρυμα. Στα DUMC και NCM, χρησιμοποιήθηκε η χρώση αουραμίνης-ροδαμίνης. Η χρώση Ziehl-Neelsen χρησιμοποιήθηκε στο FIID.
2) Στο DUMC, ένα φιαλίδιο BACTEC 12B και ένα διχοτομημένο τρυβλίο Middlebrook 7Η10-Middlebrook 7Η11S ενοφθαλμίστηκαν και κρατήθηκαν για 6 και 8 εβδομάδες, αντίστοιχα, στους 37 ° C.
Στο NCM, εμβολιάστηκαν ένα φιαλίδιο BACTEC 12Β, ένα διχοτομημένο τρυβλίο Middlebrook 7Η10-Middlebrook 7Η118 και ένα κεκλιμένο άγαρ Lowenstein-Jensen και επωάστηκαν για 6, 6 και 8 εβδομάδες, αντίστοιχα, στους 37 ° C.
Στο FIID, τα δείγματα εμβολιάστηκαν στο θρεπτικό υλικό Middlebrook 7Η10 που περιείχε βανκομυκίνη, κυκλοεξιμίδη, αζτρεονάμη, τικαρκιλλίνη και αμφοτερικίνη Β και επωάστηκαν για 6 εβδομάδες στους 37 ° C ή για 12 εβδομάδες στους 31 ° C.
3) Στο DUMC και στο NCM, τα αποτελέσματα χρώσης και καλλιέργειας ποσοτικοποιήθηκαν. Τα αποτελέσματα της καλλιέργειας δεν προσδιορίστηκαν ποσοτικά στο FIID.

Συνολικά, 2.176 δείγματα κοπράνων, σχεδόν όλα από ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τον ιό HIV ή νοσούσαν από AIDS, είχαν υποβληθεί τόσο σε επίχρισμα για οξεάντοχο όσο και σε μυκοβακτηριδιακές καλλιέργειες.
Υπήρχαν 393 θετικά σε καλλιέργεια δείγματα, αποδίδοντας 396 στελέχη.
α) Τα περισσότερα στελέχη, 358 (90%), ήταν MAC.
β) Τα εναπομείναντα στελέχη ήταν τα ακόλουθα:
10 Μ. tuberculosis
10 Μ. gordonae
Μ. kansasii
2 από Μ. fortuitum και από Μ. simiae
και ένα από Μ. xenopi, από Μ. terrae και από Μ. chelonae.
γ) Επτά απομονωθέντα στελέχη δεν μπόρεσαν να ταυτοποιηθούν με συμβατικές μεθόδους, αλλά με βάση την αλληλουχία του 16S rRNA, τρία από αυτά ταυτοποιήθηκαν ως «Μ. genavense».

Εάν ληφθούν υπόψη μόνο τα στελέχη MAC και Μ. Tuberculosis, η ευαισθησία του επιχρίσματος κοπράνων για την ανίχνευση μυκοβακτηριδίων αυξάνεται από 34% σε 36%. 
Η σχέση μεταξύ του αριθμού των μικροοργανισμών που εμφανίζονται σε επιχρίσματα και της ποσότητας ανάπτυξης στα DUMC και NCM είναι η εξής: Σαράντα από 65 (62%) θετικά σε καλλιέργεια δείγματα είχαν αρνητικό επίχρισμα, 9 (14%) αναπτύχτηκαν στο BACTEC 12Β μόνο και 16 (25%) είχαν λιγότερες από 11 αποικίες, αλλά 4 αρνητικά επιχρίσματα για οξεάντοχο ανέπτυξαν πάνω από 100 αποικίες MAC. Δεκαεπτά από 30 δείγματα (57%) με θετικά επιχρίσματα για οξεάντοχο ανέπτυξαν πάνω από 100 αποικίες είτε MAC είτε Μ. Tuberculosis. Παρόμοια αποτελέσματα παρατηρήθηκαν στο FIID, όπου μόνο 221 από 1.552 δείγματα (14%) με αρνητικό επίχρισμα έδωσαν μυκοβακτηρίδια έναντι 107 από 118 δείγματα (91%) με θετικό επίχρισμα.

Το ερώτημα παραμένει ως προς την κλινική χρησιμότητα της εκτέλεσης επιχρισμάτων για τα οξεάντοχα βακτήρια σε δείγματα κοπράνων από ασθενείς με HIV ή AIDS. Στο FIID, τα MAC καλλιεργήθηκαν από αρνητικά επιχρίσματα κοπράνων 27 ασθενών σε μία ή περισσότερες περιπτώσεις πριν την απομόνωσή τους από ένα ή περισσότερα θετικά επιχρίσματα δειγμάτων κοπράνων. Από την άλλη πλευρά, σε 13 ασθενείς το πρώτο θετικό επίχρισμα, MAC θετικό δείγμα κοπράνων δεν ακολουθεί ένα αρνητικό επίχρισμα, MAC θετικό δείγμα καλλιέργειας. Αν και η εξέταση ρουτίνας των επιχρισμάτων των κοπράνων για οξεάντοχο βακτήριο μπορεί να έχει κλινική χρησιμότητα, τέτοια χρησιμότητα δεν εξετάστηκε σε αυτή τη μελέτη. Υπάρχουν λίγα δεδομένα σχετικά με τη συχνότητα και την ποσότητα των μυκοβακτηρίων στα κόπρανα από υγιείς πληθυσμούςΤα μυκοβακτηρίδια έχουν απομονωθεί σε μικρούς αριθμούς (μία έως τρεις αποικίες ανά επεξεργασμένο δείγμα κοπράνων) από τα κόπρανα περίπου 50% των υγιών ατόμων. Το είκοσι τοις εκατό των απομονώσεων ήταν ΜΑC, αλλά δεν είναι γνωστό αν αυτά είναι Μ. Avium ή Μ. Intracellulare. Στο FIID, όμως, μόνο 20 από τους 1.100 πρόσφυγες (2%) που εξετάστηκαν με τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για ασθενείς με HIV ή AIDS είχαν μυκοβακτηρίδια που απομονώθηκαν από τα κόπρανα τους. Είκοσι εννέα από τους 65 ασθενείς με θετική καλλιέργεια κοπράνων (45%) που είχαν ποσοτική ανάπτυξη είχαν είτε αποικίες ≤10 είτε ανάπτυξη μόνο στο σύστημα BACTEC. Η σημασία τέτοιων αριθμών είναι ασαφής και χρειάζεται προοπτική μελέτη.

Η παρουσία οξεάντοχων βακτηρίων στο επίχρισμα των κοπράνων και η αδυναμία των συμβατικών στερεών μέσων να υποστηρίξουν την απομόνωσή τους μετά από μια λογική περίοδο επώασης μπορεί να υποδηλώνουνQ
- λοίμωξη με Mycobacterium sp. που απαιτεί μια διαφορετική θερμοκρασία επώασης
- ή λοίμωξη με ένα απαιτητικό μυκοβακτηρίδιο το οποίο απαιτεί εμπλουτισμό και παρατεταμένη επώαση, για παράδειγμα το "Μ. genavense"
Τα στοιχεία της μελέτης προσεγγίζουν αυτά άλλων μελετών. Το επίχρισμα σε αυτές είχε ευαισθησία 32% ενώ το αποτέλεσμα αυτής της μελέτης ήταν 34%. Αυτά τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΧΡΙΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΟΠΡΑΝΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΕΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΙΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΜΥΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΑ.


REFERENCES
1. Bottger, E. C., A. Teske, P. Kirschner, S. Bost, H. R. Chang, V. Beer, and B. Hirschel. 1992. Disseminated "Mycobacterium genavense" infection in patients with AIDS. Lancet 340:76-80.
2. Dautzenberg, B., C. Truffot, S. Legris, M.-C. Meyohas, H. C. Berlie, A. Mercat, S. Chevret, and J. Grosset. 1991. Activity of clarithromycin against Mycobacterium avium infection in patients with the acquired immune deficiency syndrome: a controlled clinical trial. Am. Rev. Respir. Dis. 144:564-569.
3. Dwyer, B. Unpublished data. 
4. Ellner, J. J., M. J. Goldberger, and D. M. Parenti. 1991. Mycobacterium avium infection and AIDS: a therapeutic dilemma in rapid evolution. J. Infect. Dis. 163:1326-1335.
5. Heifets, L. B., and M. D. Iseman. 1991. Individualized therapy versus standard regimens in the treatment of Mycobacterium avium infections. Am. Rev. Respir. Dis. 144:1-2.
6. Horsburgh, C. R., Jr. 1991. Mycobactenium avium complex infection in the acquired immunodeficiency syndrome. N. Engl. J. Med. 324:1332-1338.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΡΘΡΟΥ
Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ, ΙΑΤΡΟΣ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΟΣ .
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΜΥΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΩΝ ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» (Ε.Δ.ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ  ΣΥΝΤ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ )

ΣΥΝΛΟΙΜΩΞΗ MYCOBACTERIUM TUBERCULOSIS ΚΑΙ ΜΗ ΦΥΜΑΤΙΩΔΩΝ ΜΥΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΩΝ: ΔΥΟ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΙΝΔΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΕΤΟΣ



Η διάγνωση της πνευμονικής φυματίωσης (PTB) βασίζεται στην μικροσκοπική ανίχνευση των οξεάντοχων βακτηρίων (AFB), η οποία δεν μπορεί να διακρίνει τα μη φυματιώδη μυκοβακτηρίδια (NTM) από το Mycobacterium tuberculosis (MTB). Ωστόσο, για να ξεκινήσει η αντιμικροβιακή θεραπεία, είναι επιτακτική η ανάγκη να εντοπιστεί ο αιτιολογικός παράγοντας. Σε μια χώρα με μεγάλη επιβάρυνση από νόσους όπως η Ινδία, οι κλινικοί γιατροί βασίζονται επίσης: 

στην δερματική δοκιμασία της φυματίνης (TST)

στη μικροσκόπηση των πτυέλων 

και στην ακτινογραφία του θώρακα 

για επιβεβαίωση της πνευμονικής φυματίωσης (PTB), πρακτικές που δεν μπορούν να διακρίνουν τη φυματίωση από τη νόσο των πνευμόνων από NTM.

Δύο ασθενείς με ιστορικό πνευμονικής φυματίωσης (PTB) και υποψία πολυανθεκτικής (MDR) -TB ανευρέθηκαν με ταυτόχρονη απομόνωση MDR-TB και NTM από αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης σε πραγματικό χρόνο (real-time PCR). Ο πρώτος ασθενής, ένας 47χρονος αγρότης, προσήλθε με σοβαρό βήχα, δύσπνοια, πυρετό με ρίγη και αυξανόμενη απώλεια βάρους. Ο ασθενής ήταν γνωστή περίπτωση αποτυχίας της θεραπείας για θετική σε οξεάντοχο πνευμονική φυματίωση (PTB) με χαρακτηριστικά από την ακτινογραφίας θώρακος (CXR) διηθήματα του άνω λοβού και στους δύο πνεύμονες. Ήταν αρνητικός για τον ιό HIV και δύο επιχρίσματα των πτυέλων ήταν θετικά για οξεάντοχο βακτήριο (AFB). Η εξέταση του γραμμικού ανιχνευτή (line probe assay) αποκάλυψε ένα στέλεχος ΜΤΒ ανθεκτικό στη ριφαμπίνη (RIF) και την ισονιαζίδη (INH). Μια PCR σε πραγματικό χρόνο (real-time PCR) για TB / NTM αποκάλυψε διπλή λοίμωξη με MTB και NTM. Η υγρή καλλιέργεια μυοβακτηριδίων (MGIT) ήταν θετική. Ο ασθενής ξεκίνησε με θεραπεία RIF και INH συν μακρολίδη και κινολόνη με λύση των συμπτωμάτων και απουσία αλλοιώσεων στην CXR μετά από 1 χρόνο. Ο ασθενής, επί του παρόντος υποβάλλεται σε θεραπεία και η περιοδική παρακολούθησή του δεν παρουσιάζει σημάδια υποτροπής.

Ένας άντρας ηλικίας 68 ετών, προσέρχεται με προοδευτική δύσπνοια και βήχα με αποβολή καφέ χρώματος πτυέλων το τελευταίο 1 έτος. Του συνταγογραφήθηκαν αντιβιοτικά χωρίς ενδείξεις βελτίωσης. Μία CXR εμφάνισε μια κοιλότητα στο δεξί μέσο πνευμονικό πεδίο. Ο ασθενής, που ήταν χρόνιος καπνιστής και κηπουρός στο επάγγελμα δεν ήταν ανοσοκατασταλμένος. Οι εργαστηριακές παράμετροι ήταν φυσιολογικές εκτός από μια αυξημένη ΤΚΕ και τα επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, επίσης αυξημένα. Τα πτύελά του έδωσαν μια θετική μικροσκόπηση επιχρίσματος και μια θετική καλλιέργεια MGIT. Η θεραπεία κατά της φυματίωσης ξεκίνησε (σύμφωνα με τις αναθεωρημένες κατευθυντήριες γραμμές του Εθνικού Προγράμματος για τον έλεγχο της φυματίωσης) με συμβουλές για την περιοδική παρακολούθησή του. Ο ασθενής παρέμενε θετικός για οξεάντοχα βακτήρια (AFB) μετά από ένα μήνα θεραπείας και η αξονική τομογραφία (CT) αποκάλυψε μια κοιλότητα με κεντρολοβιακά οζίδια στους πνεύμονες. Τα bronchial washings αποκάλυψαν ένα στέλεχος MDR στην δοκιμασία γραμμικού ανιχνευτή (line probe assay) και η PCR σε πραγματικό χρόνο(real-time PCR)  για ΜΤΒ και ΝΤΜ αποκάλυψε συν-λοίμωξη ΜΤΒ και ΝΤΜ. Μια επανάληψη της PCR μετά από μια εβδομάδα ήταν θετική για MTB και NTM. Η θεραπεία κατά της φυματίωσης ξεκίνησε με δεύτερης γραμμής αντιφυματική θεραπεία (ΑΤΤ) συν μακρολίδη και θεραπεία με κινολόνη και ο ασθενής κλήθηκε για περιοδική παρακολούθηση. Βελτιώνεται με αρνητικό επίχρισμα και λύση των χαρακτηριστικών ευρημάτων της CXR.

Τα NTM, που θεωρούνται περιβαλλοντικά παθογόνα απομονώνονται όλο και περισσότερο από περιπτώσεις βρογχεκτασιών, κυστικής ίνωσης, PTB με σπηλαίωδη ευρήματα και ατόμων με ανεπαρκή ανοσία και πνευμονική νόσο. Οι παραπάνω  ασθενείς δεν είχαν εμφανείς ανοσοανεπάρκειες. Αυτά τα νέα θετικά στο επίχρισμα για οξεάντοχα περιστατικά PTB διαγνώστηκαν ως μη ανταποκρινόμενα στην τυπική θεραπεία κατά της φυματίωσης. Και οι δύο ασχολούνταν με τη γεωργία χωρίς ιστορικό ταξιδιού εκτός των περιοχών κατοικίας τους, υποδηλώνουν ότι η έκθεση στον οργανισμό πιθανόν να ήταν περιβαλλοντική, πιθανότατα λόγω μακροχρόνιας έκθεσης στο χώμα του εδάφους ή σε επιμολυσμένο νερό. Αυτές οι πηγές, εδάφους και φυσικών ανοιχτών πηγών, θεωρούνται σημαντική εστίες για τις λοιμώξεις του ανθρώπου. Το γεωργικό περιβάλλον, ειδικότερα, έχει δείξει υψηλή συγκέντρωση NTM στο περιβάλλον καθώς και σε κατοικίδια ζώα.

Η διάγνωση έγινε με τη διεξαγωγή PCR σε δείγματα βρογχοκυψελιδικού εκπλύματος (BAL) σύμφωνα με ορισμένα ειδικά κριτήρια για τη διαφοροποίηση της τυχαίας απομόνωσης του NTM από την πραγματική πνευμονική νόσο NTM. Οι καλλιέργειες δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν λόγω περιορισμών πόρων. Καθώς δεν υπάρχουν επιβεβαιωμένες οδηγίες σχετικά με τους συνδυασμούς φαρμάκων και τη διάρκεια της θεραπείας σε συν-λοιμώξεις από NTM και MDR-TB, ακολουθήθηκε ένας συνδυασμός: 

των ATS και IDSA για NTM 

και κατευθυντήριες γραμμές του ΠΟΥ για θεραπεία της MDR-TB

Οι ασθενείς αυτοί ανταποκρίθηκαν καλά στη θεραπεία με την εξαφάνιση των αλλοιώσεων στην αξονική τομογραφία θώρακος και την λύση των συμπτωμάτων. Η διάρκεια της θεραπείας είναι επίσης πτωχά καθορισμένη στη βιβλιογραφία για τέτοιες περιπτώσεις. Αντιμετωπίσαμε τους ασθενείς για ένα έτος με μια περιοδική μηνιαία παρακολούθηση.

Η πνευμονική νόσος που οφείλεται στα NTM αυξάνεταιΚαθώς τα NTM είναι πανταχού παρόντες μικροοργανισμοί, η απλή απομόνωσή τους από τα πνευμονικά δείγματα είναι ανεπαρκής απόδειξη για την παρουσία πνευμονικής νόσου NTM. Επομένως, η διάγνωση πρέπει να βασίζεται σε κλινικά, ακτινολογικά και μικροβιολογικά κριτήρια. Συμπερασματικά, αυτό που πρέπει να κατανοηθεί είναι ότι οι ασθενείς με πνευμονική φυματίωση (PTB) οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται στο κανονικό σχήμα αντιφυματικής θεραπείας (ΑΤΤ) θα πρέπει να αξιολογούνται για συνλοίμωξη με NTM οπότε και η πρότυπη θεραπεία για NTM πρέπει να ξεκινήσει το νωρίτερο.

REFERENCES
1. Jeon K, Koh WJ, Kwon OJ, Suh GY, Chung MP, Kim H, et al. Recovery rate of NTM from AFB smear-positive sputum specimens at a medical centre in South Korea. Int J Tuberc Lung Dis. 2005;9:1046–51.[PubMed]
2. Griffith DE, Aksamit T, Brown-Elliott BA, Catanzaro A, Daley C, Gordin F, et al. An official ATS/IDSA statement: Diagnosis, treatment, and prevention of nontuberculous mycobacterial diseases. Am J Respir Crit Care Med. 2007;175:367–416. [PubMed]
3. van Ingen J, Boeree MJ, Dekhuijzen PN, van Soolingen D. Environmental sources of rapid growing nontuberculous mycobacteria causing disease in humans. Clin Microbiol Infect. 2009;15:888–93.[PubMed]
4. Chilima BZ, Clark IM, Floyd S, Fine PE, Hirsch PR. Distribution of environmental mycobacteria in Karonga District, northern Malawi. Appl Environ Microbiol. 2006;72:2343–50. [PMC free article][PubMed]
5. Aarti Kotwal,1 Shailendra Raghuvanshi,2 Girish Sindhwani,3 and Rakhee KhanduriMycobacterium tuberculosis and nontuberculosis mycobacteria co-infection: Two cases from the sub-Himalayan region of North India in a year

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΡΘΡΟΥ
Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ ,ΙΑΤΡΟΣ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΟΣ .
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΜΥΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΩΝ ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» (Ε.Δ.ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ  ΣΥΝΤ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ )

ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΠΤΥΕΛΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΜΟΓΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ MYCOBACTERIUM TUBERCULOSIS



The Journal of Infectious Diseases, Volume 216, Issue 5, 1 September 2017, 
Μ.ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ, Μ.ΠΑΝΑΓΗ, Μ.ΜΠΕΛΛΟΥ, Α.ΣΚΟΥΡΟΓΛΟΥ, Π.ΣΩΤΑΚΗΣ

Τα μυκοβακτηρίδια με μειωμένη μεταβολική δραστηριότητα υπάρχουν σε κλινικά δείγματα, συμπεριλαμβανομένων των πτυέλων, σε μεγάλους αριθμούς. Αυτοί ο βάκιλοι που αναπαράγονται αργά ή δεν αναπαράγονται καθόλου είναι πιο ικανοί να αντισταθούν στα αντιφυματικά φάρμακα, αλλά ο ρόλος τους, εάν υπάρχει, στη μετάδοση της φυματίωσης είναι λιγότερο καλά προσδιορισμένος.
Εδώ αναφέρονται μυκοβακτηριακές μετρήσεις μετά από χρώση με αουραμίνη ή διοξική φλουορεσκεΐνη σε ομαδοποιημένα δείγματα πτυέλων που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια της νύχτας από τη στιγμή της διάγνωσης 35 ασθενών με ενεργό φυματίωση, οι οποίοι ήταν ισχυρά θετικοί για οξεάντοχα. Οι στενές επαφές στις οικίες αυτών των ασθενών παρακολουθήθηκαν για 6 χρόνια. Εντυπωσιακά, οι στενές επαφές των ασθενών με υψηλότερη αναλογία αρνητικών στην μικροσκοπηση με διοξική φλουορεσκεΐνη μυκοβακτηριδιακών κυττάρων (θεωρητικά απόντων ή νεκρών) ήταν σημαντικά πιο πιθανό να αναπτύξουν ενεργό φυματίωση. Αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να θεωρηθεί απροσδόκητο, καθώς η μικροσκόπηση με διοξική φλουορεσκεΐνη χρησιμοποιήθηκε επιτυχώς για να παρακολουθήσει τη μυκοβακτηριδιακή θανάτωση κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Τα νεκρά μυκοβακτηριδιακά κύτταρα είναι θετικά για την αουραμίνη και αρνητικά για την διοξική φλουορεσκεΐνη. Αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να είναι λιγότερο εντυπωσιακά για όσους είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με τη φυματίωση, οι οποίοι πιθανότατα θα σκεφτούν αμέσως τα λανθάνοντα αδρανή μυκοβακτηρίδια (μοιάζουν νεκρά). Έτσι, αυτή η προσεκτική μελέτη βασισμένη στη μικροσκόπηση, με λεπτομερή παρακολούθηση, η οποία διεξάγεται επί σειρά ετών, παρέχει κλινικά δεδομένα που υποδηλώνουν ότι ένας από τους ποικίλους φαινοτύπους του Mycobacterium tuberculosis με μειωμένη μεταβολική δραστηριότητα είναι αρνητικός σε διοξική φλουορεσκεΐνη και μπορεί πράγματι να είναι η πλέον λοιμογόνος μορφή. Περαιτέρω μελέτες, όπως αυτές που διερευνούν οποιεσδήποτε συσχετίσεις μεταξύ της αναλογίας των θετικών οξεάντοχων βακίλων (ενεργός νόσος) και FOA-αρνητικών κυττάρων (μειωμένη μεταβολική δραστηριότητα και όχι αδρανή ή νεκρά) στις περιπτώσεις ενεργούς φυματίωσης και της πιθανότητας θετικότητας στην δερματική δοκιμασία φυματίνης ή στην IGRA μεταξύ των στενών επαφών τους αποτελεί μια λογική συνέχεια σε αυτό το έργο.
Είναι ευρέως αποδεκτό ότι ένας αδρανής φαινότυπος είναι κρίσιμος στον κύκλο ζωής του M. tuberculosis. Τα λανθάνοντα μυκοβακτηρίδια είναι ο πιθανός λόγος για μεγάλες περιόδους υποκλινικής λοίμωξης σε πολλές περιπτώσεις επαφών με άτομα με φυματίωση  και επίσης για την απαίτηση τέτοιου μακροχρόνιου σχήματος για την επίτευξη επιτυχούς θεραπείας. Τα κύτταρα που υπάρχουν σε μια φυσιολογική εργαστηριακή καλλιέργεια του M. tuberculosis είναι πράγματι ορατώς διαφορετικά από αυτά που παρατηρούνται σε δείγματα ασθενών και σε μια προσπάθεια μελέτης αυτού του φαινοτύπου in vitro, διάφορες σχετικές μέθοδοι καλλιέργειας έχουν εφαρμοστεί ευρέως . Η μελέτη που αναφέρεται εδώ υποδηλώνει ότι τα μυκοβακτηριακά κύτταρα που είναι αρνητικά στη χρώση με διοξική φλουορεσκεΐνη είναι επίσης πιο κατάλληλα για τον εντοπισμό νέων λοιμώξεων, προφανώς επειδή επιβιώνουν περισσότερο στο περιβάλλον ή / και αντιστέκονται αποτελεσματικότερα στην αρχική επίθεση από το ανοσοποιητικό σύστημα του ξενιστή.
Σε αυτή τη μελέτη ένας μέσος αριθμός των 2069 βακτηριδίων / μL χρωματίστηκε θετικά από την αουραμίνη, αλλά μόνο ένας της τάξης των 119 βακτηρίων / μL ήταν θετικός ως προς το FOA (και για τις δύο χρωστικές). Έτσι, η συντριπτική πλειονότητα των μυκοβακτηριδιακών κυττάρων που χρωματίστηκαν από την αουραμίνη σε αυτή τη μελέτη ήταν FOA αρνητικά. Οι ποσοτικές καλλιέργειες εμφάνιζαν ακόμη μικρότερη αναλογία των θετικών για την αουραμίνη μυκοβακτηριδιακών κυττάρων. Η επίπτωση της απολύμανσης (decontamination) των πτυέλων, η οποία απαιτείται για να αποφευχθεί η υπερανάπτυξη άλλων ειδών βακτηρίων, είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθεί, αλλά οι αναλογίες των FOA-αρνητικών ανεπιθύμητων για καλλιέργεια βακτηρίων είναι εντυπωσιακές. Άλλοι έχουν επίσης δείξει ότι περίπου το 90% των βακίλων στα πτύελα είναι εμμένοντα και δύσκολα για απομόνωση στην καλλιέργεια προσθέτοντας αξιοπιστία σε αυτούς τους αριθμούς.
Παραλλαγές στην αναλογία αυτών των FAO-αρνητικών μυκοβακτηριδιακών κυττάρων πιθανώς επηρεάζονται από:
- την κατάσταση της νόσου του ξενιστή
- και το λοιμογόνο μυκοβακτηριδιακό στέλεχος
Είναι δελεαστικό να υποθέτουμε ότι οι διαφορές στις τάσεις, για να εισέλθουν τα μυκοβακτηρίδια σε μια λανθάνουσα κατάσταση (είτε τελείως αδρανή είτε με μειωμένη μεταβολική δραστηριότητα), που παρατηρούνται σε ορισμένες μυκοβακτηριακές σειρές μπορεί να είναι ένας από τους παράγοντες που εξηγούν την επιτυχή επιβίωσή τους. Η επίθεση στους βάκιλους του M. tuberculosis διακόπτοντας την προφανώς κρίσιμη ισορροπία μεταξύ ενεργού και λανθάνοντος φαινοτύπου θεωρείται επίσης ένα σενάριο.
Εν κατακλείδι, τα εντυπωσιακά ευρήματα αυτής της μελέτης, καθώς και μια μέθοδος για τον εντοπισμό των πιο μεταδοτικών ασθενών και την υποβολή των επαφών τους σε προληπτική θεραπεία, θα πρέπει επιπρόσθετα να τονώσουν τις προσπάθειες ώστε να αναπτυχθεί μια πληρέστερη κατανόηση των βακτηριολογικών λεπτομερειών των αδρανών ή με μειωμένη μεταβολική δραστηριότητα, αρνητικών στη διοξική φλουορεσκεΐνη βακτηρίων.

ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΩΝ ΠΡΟΒΙΟΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΓΕΙΑ



Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ, Σ.ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ, Θ.ΚΙΟΥΣΗ, Μ.ΒΟΥΤΟΥ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΒΙΟΤΙΚΩΝ
"Η ανάπτυξη ζωντανών βακτηρίων για ευεργετικούς σκοπούς για την υγεία δεν είναι καινούργιος", ξεκίνησε μιλώντας ο van Hylckama Vlieg. "Στην πραγματικότητα, στεκόμαστε στους ώμους των γιγάντων". Τόνισε ως απόδειξη τον Ρώσο ζωολόγο Élie Metchnikoff, ο οποίος, πριν από περισσότερο από έναν αιώνα, μίλησε για την έννοια των προβιοτικών, τα οποία ορίζονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως "ζωντανοί μικροοργανισμοί οι οποίοι, όταν χορηγούνται σε επαρκείς ποσότητες, προσφέρουν όφελος για την υγεία του ξενιστή".
Ο Metchnikoff είδε ότι "οι άνθρωποι που χρησιμοποιούσαν καταναλωμένα και έχοντας υποστεί ζύμωση τρόφιμα στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, από όπου καταγόταν, βασικά ζούσαν περισσότερο και μάλιστα υπέθετε ότι οι άνθρωποι που δεν μπορούν να λάβουν φαγητό που έχει υποστεί ζύμωση πρέπει να πάρουν τα βακτηρίδια ως προϊόν συμπληρώματος της διατροφής τους"- δηλαδή ως ένα προβιοτικό συμπλήρωμα - δήλωσε επίσης ο van Hylckama Vlieg.
Στο έργο του το 1907 "Η παράταση της ζωής, οι αισιόδοξες μελέτες" ο Metchnikoff υποστήριξε ότι "η εξάρτηση των εντερικών μικροβίων από τα τρόφιμα καθιστά δυνατή τη λήψη μέτρων για την τροποποίηση της χλωρίδας στο σώμα μας και την αντικατάσταση των επιβλαβών μικροβίων από χρήσιμα μικρόβια".
Αυτή η ιδέα από τότε δημιούργησε "μια ολόκληρη βιομηχανία και ένα ευρύ φάσμα προϊόντων", συνέχισε ο van Hylckama Vlieg, τόσο σε γάλα που έχει υποστεί ζύμωση, π.χ. Yakult και Activia, καθώς και σε συμπληρώματα διατροφής. Και στις δύο περιπτώσεις, τα ενεργά βακτήρια είναι συνήθως βακτήρια γαλακτικού οξέος όπως Lactobacillales και Bifidobacteria.

LACTOBACILLUS RHAMNOSUS ΚΑΙ ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΑ ΦΙΣΤΙΚΙΑ
Ένα τέτοιο προβιοτικό στέλεχος είναι ο Lactobacillus rhamnosus, το οποίο ανήκει και παράγεται από τον Chr. Hansen και, σύμφωνα με τον van Hylckama Vlieg, είναι "ίσως το καλύτερο τεκμηριωμένο βακτήριο" και "το πρότυπο της προβιοτικής έρευνας". Όχι μόνο αποτελεί αντικείμενο μεγάλης ακαδημαϊκής έρευνας, αλλά έχει επίσης διερευνηθεί σε μεγάλο αριθμό κλινικών δοκιμών, όπου έχει δοκιμαστεί σε ένα ευρύ φάσμα πληθυσμών, συμπεριλαμβανομένων των πρόωρων βρεφών, των εγκύων και των ηλικιωμένων.
"Έχουν δημοσιευθεί περισσότερες από 300 κλινικές μελέτες - ποικίλης ποιότητας, αλλά πιστεύω ότι πολλές από αυτές είναι πολύ, πολύ καλές - και παρουσιάζουν αποδεικτικά στοιχεία" που υποστηρίζουν ότι ο L. rhamnosus μπορεί να αποτρέψει ή να ανακουφίσει τις λοιμώξεις, καθώς και την αλλεργία, δήλωσε ο van Hylckama Vlieg .
Επισημαίνοντας ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, έστρεψε την προσοχή του στην αλληλεπίδραση της μικροβιοκοινότητας (φυσιολογική χλωρίδα) του εντέρου και της αλλεργίας στα φιστίκια, η οποία επηρεάζει έναν αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απειλήσει τη ζωή. Επισήμανε μια δοκιμή από ερευνητές ενός ερευνητικού ινστιτούτου με έδρα την Αυστραλία, το οποίο βρήκε τα ισχυρότερα μέχρι στιγμής αποδεικτικά στοιχεία ότι μπορεί να είναι δυνατή η θεραπεία με βάση τα προβιοτικά για την αλλεργία στα φιστίκια.
Στη μελέτη, 48 παιδιά έλαβαν είτε μια πειραματική ανοσοθεραπευτική αγωγή που περιείχε L. rhamnosus και πρωτεΐνη φιστικιών σε αυξανόμενες ποσότητες είτε ένα εικονικό φάρμακο (placebo) μία φορά την ημέρα για διάστημα 18 μηνών. Μέχρι το τέλος της μελέτης, το 82% των παιδιών που έλαβαν ανοσοθεραπεία ήταν σε θέση να τρώνε φιστίκια χωρίς να υφίσταται αντίδραση.
Με παρακολούθηση, τέσσερα χρόνια αργότερα, το 80% των παιδιών με πρόσφατη ανεκτικότητα εξακολουθούσε να τρώει φιστίκια ως μέρος της κανονικής του δίαιτας και το 70% αυτών διαπιστώθηκε ότι έχει αναπτύξει μακροχρόνια ανοχή.
Εάν επιβεβαιωθεί στη φάση ΙΙΙ μιας δοκιμής, οι συμμετέχοντες στην μελέτη πιστεύουν ότι τα ευρήματα θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις και σε άλλες αλλεργίες στα τρόφιμα.
"Δείχνει τις δυνατότητες αυτού του βιώσιμου υλικού ως φάρμακο", δήλωσε ο van Hylckama Vlieg.

LACTOBACILLUS PLANTARUM ΚΑΙ ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΣΗΨΑΙΜΙΑ
Συνέχισε επίσης να επισημαίνει μια μελέτη του 2017 από μια διεθνή ομάδα ερευνητών σε ένα Κολλέγιο η οποία κατέδειξε ότι ένας συγκεκριμένος συνδυασμός καλών βακτηρίων στο σώμα έχει σημαντική επίδραση στην συχνότητα εμφάνισης σήψης σε βρέφη.
Η σήψη ορίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως μια «απειλητική για τη ζωή κατάσταση που προκύπτει όταν η αντίδραση του οργανισμού στη λοίμωξη προκαλεί βλάβη στους δικούς του ιστούς και όργανα» και είναι υπεύθυνος για περισσότερα από ένα εκατομμύριο θανάτους νεογέννητων ετησίως, η πλειονότητα αυτών στις αναπτυσσόμενες χώρες.
Μια σημαντική μελέτη περιέλαβε 4.556 νεογέννητα από 149 χωριά στην Ινδία όπου και τα παρακολούθησε για 60 ημέρες. Στις πρώτες ημέρες της ζωής τους, ορισμένα από τα βρέφη έλαβαν εικονικό φάρμακο ενώ άλλα έλαβαν ένα από του στόματος συμβιωτικό παρασκεύασμα που αποτελείται από Lactobacillus plantarum ATCC-202195 και φρουκτοολιγοσακχαρίτη, το οποίο απαντάται φυσιολογικά σε φρούτα και λαχανικά όπως κρεμμύδια, μπανάνες και σπαράγγια όπως επίσης και στο μητρικό γάλα.
Τα αποτελέσματα ήταν αξιοσημείωτα: τους πρώτους δύο μήνες μετά τη γέννηση, η σήψη και οι θάνατοι μειώθηκαν κατά 40%. Το από του στόματος συμβιωτικό παρασκεύασμα οδήγησε επίσης σε λιγότερες λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος. Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη, τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ένα μεγάλο μέρος της νεογνικής σήψης στις αναπτυσσόμενες χώρες θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αποτελεσματικά χρησιμοποιώντας ένα συμβιωτικό που περιέχει L. plantarum ATCC-202195.
"Νομίζω ότι αυτή είναι μια πολύ σημαντική δημοσίευση για το πεδίο των προβιοτικών, επειδή δείχνει τη δύναμη και τις δυνατότητες των καλών βακτηρίων σε αυτόν τον τομέα", δήλωσε ο van Hylckama Vlieg.

ΠΡΟΒΙΟΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ
"Τα Lactobacillales και τα Bifidobacteria σχετίζονται επίσης με ενδείξεις που πιθανότατα πριν από πέντε ή δέκα χρόνια δεν θα πίστευα ότι θα ήταν εφικτές", πρόσθεσε στη συνέχεια, δείχνοντας ως αποδεικτικά στοιχεία τις δύο μελέτες στον τομέα των ανοσοποιητικών αποκλειστών και του καρκίνου, όπου και οι δύο μελέτες υποδηλώνουν ότι τα μικρόβια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά - μόνα τους ή σε συνδυασμό με υπάρχουσες ανοσοθεραπείες - για τη θεραπεία ενός ευρέος φάσματος καρκίνων. Η μία δείχνει ότι ο Lactobacillus johnsonii βελτιώνει την αποτελεσματικότητα ενός αντικαρκινικού φαρμάκου που ονομάζεται κυκλοφωσφαμίδη, ενώ η άλλη, καταδεικνύει ότι το συμβιωτικό Bifidobacterium προάγει την αντικαρκινική ανοσία και διευκολύνει την αποτελεσματικότητα του συνδέτη 1της πρωτεΐνης 1 του προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου  (PD-L1) - στην ειδική θεραπεία με αντισώματα.
"Αυτό δεν οφείλεται πλέον σε εξωτικά βακτήρια, αλλά σε αυτά που γνωρίζαμε τόσο καλά, αλλά έχουν εντελώς νέες περιοχές ένδειξης, γι 'αυτό όλα αυτά είναι πολύ συναρπαστικά", δήλωσε ο Van Hylckama Vlieg στο φόρουμ.

LACTOBACILLUS MURINUS ΚΑΙ ΥΨΗΛΗ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗ ΠΙΕΣΗ
Στη συνέχεια, επεσήμανε μια ακόμη μελέτη, που υποδηλώνει ότι ένας τύπος ωφέλιμων βακτηριδίων που ονομάζεται Lactobacillus murinus θα μπορούσε να προστατεύσει από τις επιζήμιες επιδράσεις μιας δίαιτας υψηλής περιεκτικότητας σε άλατα.
Οι ερευνητές έφτασαν σε αυτό το εύρημα με τη χορήγηση στους ποντικούς μιας αυξημένης ποσότητας επιτραπέζιου αλατιού για δύο εβδομάδες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εξάντληση του αριθμού των L. murinus στο έντερό τους και το φαινόμενο της ενίσχυσης των επιπέδων των προ-φλεγμονωδών ανοσοκυττάρων ή των κυττάρων Th-17, γεγονότα τα οποία με τη σειρά τους προκάλεσαν την άνοδο της πίεσης του αίματος των ποντικών.
Αφού τους χορηγήθηκε ένα προβιοτικό που περιείχε L. murinus, τόσο η πίεση του αίματος όσο και οι πληθυσμοί των Th-17 μειωθήκανε στους ποντικούς που είχαν υπέρταση.
Η επανάληψη του πειράματος σε 12 ανθρώπους - αυτή τη φορά προσθέτοντας 6.000 mgr επιτραπέζιου αλατιού ημερησίως στη δίαιτα τους για δύο εβδομάδες - έφερε το ίδιο αποτέλεσμα: μειώθηκαν οι L. murinus, αυξήθηκαν τα Th-17 και αυξήθηκε η αρτηριακή πίεση. Παρομοίως, όταν τα άτομα έλαβαν ένα εμπορικά διαθέσιμο προβιοτικό για μια εβδομάδα πριν την κατανάλωση της δίαιτας με υψηλή ποσότητα αλατιού, τόσο η αρτηριακή τους πίεση όσο και το επίπεδο του L. murinus στο έντερο τους παρέμειναν σε φυσιολογικές τιμές.
Δεδομένου ότι η υπέρταση αποτελεί βασικό παράγοντα κινδύνου για τις καρδιαγγειακές παθήσεις, την κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως, τα ευρήματα αυτά έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία.
"Και πάλι", είπε ο van Hylckama Vlieg, αυτό είναι "κάτι που δεν θα φανταζόμουν εύκολα, αλλά μέσω της αλληλεπίδρασης με το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί ενδεχομένως αυτός ο κρίσιμος τομέας υγείας".
Το πιο συναρπαστικό από όλα είναι ότι οι παραπάνω μελέτες αντιπροσωπεύουν απλώς ένα στιγμιότυπο του έργου που διεξάγεται στον τομέα των προβιοτικών, με μεγάλο μέρος της δυνατότητάς τους να ανακαλυφθεί με την πάροδο του χρόνου. Όπως τόνισε ο van Hylckama Vlieg στην αρχή της παρουσίασής του, σίγουρα η έρευνα πάνω στη μικροβιοκοινότητα θα αποτελέσει έναν συναρπαστικό χρόνο αφιερωμένο στην ανακάλυψη.


ΣΤΟΧΕΥΣΗ ΤΗΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ ΑΠΟ C. DIFFICILE ΜΕ ΠΡΟΒΙΟΤΙΚΑ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΓΕΝΕΑΣ
Η χρήση των αντιβιοτικών μπορεί να διαταράξει τον προστατευτικό μικροβιακό φραγμό του οργανισμού και να "ανοίξει την πόρτα" σε παθογόνα και νόσους. Η έρευνά μας επικεντρώνεται στην ανάπτυξη προβιοτικών επόμενης γενιάς που θα αποτρέπουν επιλεκτικά τη λοίμωξη από το βακτήριο Clostridium difficile, ένα παθογόνο του γαστρεντερικού που παράγει τοξίνες προκαλώντας υδαρή διάρροια και σε σοβαρές περιπτώσεις ψευδομεμβρανώδη κολίτιδα, τοξιναιμία, σηψαιμία και θάνατο.
Η λοίμωξη από C. difficile (CDI) είναι η κύρια λοίμωξη που σχετίζεται με νοσοκομεία στις Η.Π.Α., προκαλώντας χιλιάδες θανάτους και δισεκατομμύρια δολάρια σε δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη κάθε χρόνο. Ένα υγιές γαστρεντερικό μικροβίωμα (μικροοβιοκοινότητα) είναι συνήθως αρκετό για να προστατεύσει τον ξενιστή από αυτό το παθογόνο, αλλά όταν οι ασθενείς παίρνουν αντιβιοτικά για μη σχετιζόμενες ασθένειες είναι 7-10 φορές πιο πιθανό να υποστούν λοίμωξη από C. difficile σε σχέση με εκείνους που δεν λαμβάνουν αντιβιοτικά.
Το τρέχον πρότυπο φροντίδας για το CDI είναι η επιπρόσθετη αντιβιοτική θεραπεία με ένα από τα τρία μόνο φάρμακα που είναι αποτελεσματικά έναντι του C. difficile. Η αποτυχία της θεραπείας εμφανίζεται σε περίπου 35% των ασθενών, οι οποίοι στη συνέχεια χρειάζονται περαιτέρω αντιβιοτική θεραπεία. Αυτό διαιωνίζει έναν φαύλο κύκλο με τον οποίο το μικροβίωμα δεν μπορεί να ανακάμψει και οδηγεί σε αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα. Οι ασθενείς απαιτούν αντικατάσταση μικροβιώματος από μικροβιακή μεταμόσχευση κοπράνων (FMT) ως έσχατη λύση για να επιβιώσουν. Το FMT συνήθως λύει την υποτροπιάζουσα CDI, αλλά οι μακροχρόνιοι κίνδυνοι για την υγεία που σχετίζονται με τη μεταφορά της επεξεργασμένης περιττωματικής ύλης στις γαστρεντερικές οδούς των ασθενών είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστοι.
Η εισαγωγή των αντιβιοτικών πριν από 70 χρόνια έφεραν την επανάσταση στην υγειονομική περίθαλψη μέχρι το σημείο όπου οι μικρές τομές και τα εγκαύματα δεν εμφανίζονται πλέον με την απειλή του θανάτου από λοίμωξη. Ωστόσο, μετά από δεκαετίες κακής χρήσης αντιβιοτικών, παρακολουθούμε μια παγκόσμια κρίση στον τομέα της υγείας, που τροφοδοτείται από πολυανθεκτικούς μικροοργανισμούς που προκαλούν θανατηφόρες απειλές σε επίπεδα σημαντικά μεγαλύτερα από την προ-αντιβιοτικών εποχή. Η απειλή της αντοχής στα αντιβιοτικά για την παγκόσμια υγεία έχει βάλει τους επιστήμονες να αγωνίζονται για να αναπτύξουν καινοτόμα θεραπευτικά μέσα που όχι μόνο προλαμβάνουν ή θεραπεύουν μικροβιακές λοιμώξεις αλλά και μειώνουν τον ρυθμό με τον οποίο προκύπτουν νέοι ανθεκτικοί οργανισμοί.
Αν και το C. difficile δεν είναι ουσιαστικά ανθεκτικό στα αντιβιοτικά, η στενή του σχέση με την έκθεση σε αντιβιοτικά και τις περιορισμένες επιλογές αντιμετώπισης με αντιβιοτικά κατατάσσει αυτόν τον παθογόνο οργανισμό ως μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την υγεία του 21ου αιώνα. Με μόνο τρία αντιβιοτικά που είναι σήμερα διαθέσιμα για τη θεραπεία του CDI και τους άγνωστους μακροπρόθεσμους κινδύνους για την υγεία του FMT, τις μη παραδοσιακές θεραπευτικές ουσίες όπως είναι οι παράγοντες δέσμευσης τοξινών, τις ανοσοθεραπείες, οι καθορισμένες μικροβιακές θεραπείες για την αντικατάσταση του FMT και τα προβιοτικά είναι ιδανικές εναλλακτικές λύσεις άξιες διερεύνησης.
Καταπολέμηση μικροβίων με μικρόβια
Τελικά, ένα υγιές μικροβίωμα αποτρέπει την CDI και το γεγονός ότι η επανατοποθέτηση πληθυσμού σε μια διαταραγμένη φυσιολογική χλωρίδα του γαστρεντερικού μέσω του FMT θεραπεύει την υποτροπιάζουσα CDI, υποδηλώνει ότι η προστασία έναντι αυτής της θανατηφόρου λοίμωξης θα μπορούσε να επιτευχθεί από ευεργετικά μικρόβια ή προβιοτικά. Η χρήση προβιοτικών για την πρόληψη της διάρροιας που σχετίζεται με αντιβιοτικά δεν είναι μια νέα ιδέα και η πρόσφατη μετα-ανάλυση υποδεικνύει ότι οι ασθενείς που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης CDI επωφελούνται περισσότερο από τη χρήση προβιοτικών ως βοηθητική θεραπεία στα αντιβιοτικά. Ωστόσο, οι σαφείς συστάσεις για κλινική χρήση προβιοτικών στην πρόληψη CDI παρεμποδίζονται, εξαιτίας της έλλειψης στοιχείων για συγκεκριμένα προβιοτικά στελέχη, δόσεις και πληθυσμούς ασθενών. Ανεξάρτητα, η έρευνα του μικροβιώματος, έχει προκαλέσει δημόσιο ενδιαφέρον για τα προβιοτικά και οι γιατροί κάνουν γενικές συστάσεις για τη χρήση προβιοτικών, ειδικά σε περιπτώσεις νόσου του γαστρεντερικού συστήματος και διάρροιας που σχετίζεται με αντιβιοτικά. Αυτές οι γενικές συστάσεις πρέπει να συνοδεύονται από σαφείς και συνοπτικές επιστημονικές αποδείξεις που υποστηρίζουν μηχανισμούς με τους οποίους συγκεκριμένα προβιοτικά προλαμβάνουν νόσους.
Τα προβιοτικά έχουν οριστεί εδώ και πολύ καιρό από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως ζωντανοί μικροοργανισμοί που προσδίδουν οφέλη για την υγεία όταν χορηγούνται σε επαρκείς ποσότητες. Έχουν οριστεί ως «GRAS» (Γενικά θεωρούνται ασφαλή, Generally Regarded as Safe ) από το FDA. Επομένως, δεν μπορούν να συσχετιστούν απόλυτα με τους ισχυρισμούς που αφορούν την υγεία. Τα προβιοτικά επόμενης γενιάς είναι ωφέλιμα μικρόβια που προορίζονται να στοχεύσουν τη νόσο ως θεραπεία και θα απαιτήσουν επαρκή προσδιορισμό από το FDA ως φάρμακα, και με αυτόν τον τρόπο θα παρέχουν τα απαραίτητα στοιχεία για να δοθούν σαφείς κλινικές συστάσεις για τη χρήση τους.

Επιλεκτική αποαποικιοποίηση των παθογόνων από τα προβιοτικά επόμενης γενιάς
Πολλά από τα μικροβιακά μας ζεύγη παράγουν αντιμικροβιακούς παράγοντες που βοηθούν στην εξειδικευμένη προσαρμογή και προάγουν έναν φυσικό φραγμό στον αποικισμό και τη λοίμωξη από τα παθογόνα. Οι προσπάθειες για την αξιοποίηση αυτής της δραστηριότητας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση της αντοχής στα αντιμικροβιακά και την εκλεκτική αποαποικιοποίηση των παθογόνων δεξαμενών για τη μείωση της συχνότητας εμφάνισης της νόσου. Κάποιες μελέτες έχουν επικεντρωθεί στον χαρακτηρισμό της αντιμικροβιακής δραστικότητας του προβιοτικού L. reuteri και βρίσκονται στην αιχμή του καθορισμού μιας ορθολογικά σχεδιασμένης έγκρισης ενός προβιοτικού επόμενης γενιάς με ειδική δραστικότητα κατά του C. difficile.
Συγκεκριμένα, προερχόμενα από τον άνθρωπο, προβιοτικά στελέχη L. reuteri παράγουν ρεουτερίνη, μια ουσία με αντιμικροβιακή δράση έναντι του C. difficile. Η παραγωγή ρεουτερίνης από το L. reuteri είναι μια διαδικασία εξαρτώμενη από τη βιταμίνη Β12 η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη μετατροπή της γλυκερόλης (υποστρώματος) σε ρεουτερίνη (αντιμικροβιακή ένωση). Αυτή η διαδικασία δεν είναι καθόλου τετριμμένη.
Τα γονιδιώματα των στελεχών που παράγουν ρεουτερίνη επιτρέπουν
(1)  τη de novo σύνθεση βιταμίνης Β12
(2) τον σχηματισμό ενδοκυτταρικών μικρών διαμερισμάτων που απαιτούνται για απομόνωση της ρετουτερίνης
και (3) τη ζύμωση της γλυκερόλης
Η κατανόηση των απαιτήσεων για αυτή την περίπλοκη διαδικασία μας επέτρεψε να υποθέσουμε ότι κάποια προβιοτικά σκευάσματα είναι ικανά να αποαποικιοποιούν επιλεκτικά τα εντερικά παθογόνα.
Παρόλο που έχει τεκμηριωθεί η δραστικότητα της ρεουτερίνης κατά των μεμονωμένων παθογόνων, η πιο πρόσφατη σχετική μελέτη έχει επισημάνει τις απαιτήσεις που αφορούν το υπόστρωμα για την αντιπαθογόνο δράση σε μια θέση μικροβιακής κοινότητας. Αποδείχθηκε ότι το L. reuteri έχει ειδική δραστικότητα έναντι του C. difficile μόνο όταν παρέχεται γλυκερόλη για να οδηγήσει στην παραγωγή ρεουτερίνης. Το L. reuteri από μόνο του δεν επαρκεί. Η ανάλυση του μικροβιώματος επιβεβαίωσε την ειδικότητα για το C. difficile σε μια μικτή μικροβιακή κοινότητα υποστηρίζοντας τη χρήση ενός σκευάσματος L. reuteri /γλυκερόλης ως ένα επιλεκτικό παράγοντα αποαποικισμού για τη μείωση της CDI. Οι μελλοντικές εφαρμογές των προβιοτικών επόμενης γενιάς θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν προληπτική χορήγηση πριν και κατά τη διάρκεια της έκθεσης στο αντιβιοτικό για την πρόληψη της ανάπτυξης του C. difficile.
Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΕΡΓΙΩΝ: ΒΑΣΙΚΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ

Ο όρος ανθρώπινη μικροβιοκοινότητα (μικροβίωμα) αναφέρεται σε μικροβιακές κοινότητες που ζουν σε συμβίωση σε διάφορα όργανα στο σώμα μας. Τα έντερά μας, το στόμα, τα ρουθούνια, το δέρμα, τα σεξουαλικά μας όργανα και άλλα αποκομίζουν κέρδος από αυτή τη ζωντανή κερδοφόρα συνεργασία. Τα τελευταία χρόνια, η επιστημονική κοινότητα προσπάθησε να κατανοήσει αυτές τις «αόρατες» ενώσεις και τις επιπτώσεις τους στην υγεία των ανθρώπων. Φαίνεται, για παράδειγμα, ότι εάν τα εντερικά μικρόβια δεν βρίσκονται σε σωστές αναλογίες, αυτή η ανισορροπία μπορεί να ευνοήσει την παχυσαρκία, τις αλλεργίες, τις διαταραχές του εντέρου ή ακόμα και τον διαβήτη - και ο κατάλογος αυτός είναι ανεξάντλητος. Συνολικά, οι επιστήμονες συμφωνούν ότι η βακτηριακή ποικιλομορφία αποτελεί βασική παράμετρο ενός υγιούς μικροβιώματος.
Εμείς οι άνθρωποι έχουμε περίπου 10 φορές περισσότερα βακτηριακά κύτταρα από τα ευκαρυωτικά κύτταρα που απαρτίζουν τους μυς, τα όργανα και το σώμα μας, προσθέτοντας μέχρι και τρισεκατομμύρια μικρούς συντρόφους. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε φτιαγμένοι από ένα μίγμα από ευκαρυωτικά και βακτηριακά κύτταρα. Τα τελευταία αντιπροσωπεύουν 2 κιλά κατά μέσο όρο στο σώμα ενός ενήλικα 100 κιλών. Η σχέση τους υπαγορεύεται από παράγοντες όπως η διατροφή μας, η φαρμακευτική αγωγή, η υγιεινή, η κατάσταση μιας νόσου, το γενετικό προφίλ και ούτω καθεξής. Ως ξενιστές μικροβίων, επωφελούμαστε από την παρουσία τους - πρώτα επωφελούμαστε από το ρόλο τους ως σωματοφύλακες, και δεύτερον επειδή αποκτούμε βασικά στοιχεία που δεν θα μπορούσαμε διαφορετικά. Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι η υπερβολική πρόσληψη φαρμάκων από την σημερινή κοινωνία, η εμμονή με την υγιεινή, οι δυτικές δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και χαμηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες και η αύξηση των καισαρικών τομών μπορεί να απειλήσουν αυτή την πολύ αναγκαία συνεργασία.
Η άνοδος των αλλεργιών παγκοσμίως δείχνει ότι οι ενέργειες αυτές είναι ανθυγιεινές. Στο Ρότερνταμ τον Μάρτιο επισημάνθηκε από έναν καθηγητή ότι δύο παιδιά σε κάθε αμερικανικό σχολείο έχουν τροφικές αλλεργίες στις μέρες μας. Αυτό είναι σίγουρα εκπληκτικό αν λάβουμε υπόψη ότι πριν από δεκαετίες τα παιδιά στις ΗΠΑ έτρωγαν φυστικοβούτυρο και ζελεδάκια στο σχολείο κάθε μέρα. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά για την εμφάνιση αυτού του ποσοστού αλλεργίας; Λοιπόν, η καισαρική τομή μπορεί να είναι μία από τις παραμέτρους αυτής της εξίσωσης. Οι επιστήμονες έχουν μελετήσει προσεκτικά την ανάπτυξη του μικροβιώματος του εντέρου του παιδιού, το οποίο καθίσταται σταθερό μόνο από την ηλικία των τριών περίπου ετών - και έχουν ήδη γίνει εκπληκτικές ανακαλύψεις. Για παράδειγμα, τα μωρά που γεννιούνται με φυσιολογικό τοκετό αποικίζονται από την πλούσια κολπική μικροβιοκοινότητα της μητέρας καθώς και από το δέρμα της, ενώ τα μωρά που γεννιούνται με καισαρική τομή αποικίζονται κυρίως από τα βακτηρίδια που υπάρχουν στο περιβάλλον και στο δέρμα αυτού που τα φροντίζει. Τα παιδιά στην τελευταία ομάδα μπορεί να είναι πιο ευάλωτα σε αλλεργίες αργότερα στη ζωή. Το μήνυμα είναι ότι η καισαρική τομή θα πρέπει να είναι επιλογή μόνο αν υπάρχουν κίνδυνοι για τη μητέρα και / ή το μωρό σε σχέση με τη γέννηση του με φυσιολογικό τοκετό.
Επιπλέον, οι ερευνητές σημείωσαν ότι τα παιδιά σήμερα είναι λιγότερο εκτεθειμένα σε λοιμώξεις ως αποτέλεσμα της διαβίωσης σε ιδιαίτερα απολυμανθέντα περιβάλλοντα. Το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι λιγότερα προπονημένο. Στη φύση, κάθε φορά που ένα άκρο δεν είναι πλέον απαραίτητο για την επιβίωση του είδους, η εξέλιξη σταδιακά το αποκλείει. Ωστόσο, αυτό δεν θα πρέπει να είναι η μοίρα του ανοσοποιητικού συστήματος ενός ατόμου, καθώς είναι πολύ αναγκαίο ώστε να μας επιτρέψει να ευδοκιμήσουμε σε όλα τα είδη εχθρικών περιβαλλόντων.
Ευτυχώς, μπορούμε να κάνουμε αλλαγές στα ιατρικά μας συστήματα και να επιλέξουμε πιο υγιεινές συνήθειες που θα οδηγήσουν σε ένα πιο δυνατό μικροβίωμα. Μπορούμε να αποθαρρύνουμε την πρακτική της καισαρικής τομής εκτός αν υπάρχουν κίνδυνοι για τη μητέρα ή το μωρό. Μπορούμε να εργαστούμε για την εξισορρόπηση, όποτε είναι δυνατόν, με την ταυτόχρονη πρόσληψη φαρμάκων με προβιοτικά και τη λήψη φαρμάκων μόνο όταν χρειάζεται. Επιπλέον, για να προωθηθεί η θετική εξέλιξη του ανοσοποιητικού συστήματος των παιδιών μας, η έρευνα δείχνει ότι πρέπει να τα αφήσουμε να παίξουν με βρωμιά, που περιέχει πολλά αστεία στο μικροσκόπιο πλάσματα. Αυτό όχι μόνο θα τους επιτρέψει να μεγαλώσουν υγιή, αλλά και πιο ευτυχισμένα!
Ο τομέας της έρευνας του μικροβιώματος εξακολουθεί να είναι μόνο στα σπάργανα, καθώς ο ένας ομιλητής μετά τον άλλο επανέλαβαν στο φόρουμ, και πολλές άλλες ανακαλύψεις έρχονται σύντομα στο προσκήνιο. Γι' αυτό, να έχετε κατά νου ότι πρέπει να θρέψετε τα μικρόβια σας καλά, ξεκινώντας με μια υγιεινή διατροφή, γιατί θα σας συνοδεύσουν μέχρι το τέλος της ζωής σας -και στην υγεία ή και στην νόσηση!

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ...

Κάντε «κλικ» στον τίτλο για να εμφανιστεί το πλήρες κείμενο... η επιλέξτε από το οριζόντιο μενού κατηγορία αναρτήσεων

=========================================================================