ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΞΗ...

Η ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟΥ ΔΕΛΤΙΟΥ ΜΑΣ …

Η έκδοση του Ηλεκτρονικού Ενημερωτικού Δελτίου (NEWSLETTER) του Μικροβιολογικού - Βιοχημικού Εργαστηρίου και Εθνικού Κέντρου Αναφοράς Μυκοβακτηριδίων, γίνεται με τη φιλοδοξία να αποτελέσει βήμα σύντομης και υπεύθυνης επικοινωνίας, ενημέρωσης και διαλόγου, σε επίκαιρα θέματα εργαστηριακής πρακτικής, στο χώρο του Νοσοκομείου μας .

Με στόχο την ενημέρωση για τεκμηριωμένες θέσεις και οδηγίες , βάσει των εφαρμοζόμενων εργαστηριακών διαδικασιών και μεθόδων και της σύγχρονης βιβλιογραφίας, την παρουσίαση και συζήτηση των θεμάτων ορθολογικής διαχείρισης των διατιθέμενων πόρων και των σύγχρονων μεθόδων εργαστηριακής διάγνωσης, αλλά και της παρουσίασης, για διευκόλυνση του έργου των κλινικών συναδέλφων, χρήσιμων επιδημιολογικών και στατιστικών στοιχείων, από τα δεδομένα του εργαστηρίου, το «Δελτίο» θα θεωρηθεί ότι έχει επιτύχει, όταν η έκφραση «… το γράφει και το NEWSLETTER του Εργαστηρίου…», θα αποτελεί την επιβεβαίωση της εγκυρότητας και της τεκμηριωμένης επιστημονικής γνώσης.

Στην θεματολογία του θα υπάρχει ως βασικό στοιχείο και το « Βήμα Διαλόγου » , με όλες τις υπηρεσίες και τους εργαζόμενους του Νοσοκομείου μας, για τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών μας από το Εργαστήριο. Στόχος μας θα είναι να συμβάλει και ως πηγή πληροφόρησης για θέματα κοινού ενδιαφέροντος, όπως για την πρόληψη των λοιμώξεων, την υγιεινή και ασφάλεια, τη συνεργασία εργαστηρίου και κλινικής κτλ.

Ελπίζω ότι το ηλεκτρονικό αυτό ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ, που κυκλοφορεί με τη συμβολή όλων των εργαζόμενων στο εργαστήριο, τους οποίους συγχαίρω και ευχαριστώ, θα αποτελέσει για όλους μας ένα καθημερινό εργαλείο εργασίας και ενημέρωσης και καλούμε -όλους τους αποδεκτές- για τη δική σας συνεισφορά, με κείμενα και παρατηρήσεις, για την επιτυχία των στόχων έκδοσης του .

Δρ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ Δ. ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ

τ. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΝΝΘΑ Η ΣΩΤΗΡΙΑ

Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2018

ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΗΞΗΣ



Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ ,                                                                                                
ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΗ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ 
ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ»


  

Σε πολλές περιπτώσεις, ένας κλινικός ιατρός πρέπει να ασχοληθεί με ένα παρατεταμένο ΡΤ ή aPTT σε έναν ασθενή που δεν λαμβάνει αντιπηκτική θεραπεία. Συχνά, το κλειδί για τον προσδιορισμό της αιτίας αυτού του εργαστηριακού ευρήματος είναι η γνώση του κλινικού ιστορικού του ασθενούς.

1) Αυτές οι εξετάσεις συνήθως παραγγέλλονται ως μέρος της διαγνωστικής διεργασίας ενός ασθενούς με ιστορικό αιμορραγίας

2) Αυτή η κλινική κατάσταση διαφέρει σημαντικά από τον ασθενή χωρίς ιστορικό αιμορραγίας, ο οποίος εξετάζεται πριν από τη χειρουργική επέμβαση για να αποκλεισθούν πιθανά ελαττώματα στην πήξη

3) Το aPTT ή το πιο ευαίσθητο aPTT-LA μπορεί να παραγγελθεί ως μέρος της διεργασίας διερεύνησης ενός αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου ενός ασθενούς με ιστορικό θρόμβωσης ή επαναλαμβανόμενων αποβολών.

Θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν τρεις διαφορετικοί εξεταστικοί αλγόριθμοι για αυτές τις τρεις πολύ διαφορετικές κλινικές καταστάσεις.

Προκειμένου να επιλεγεί ένας βέλτιστος διαγνωστικός αλγόριθμος, θα πρέπει να κατανοήσουμε τις ΠΟΛΛΕΣ ΠΙΘΑΝΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΜΙΑΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ ΠΗΞΗΣ. Η παράταση αυτών των εξετάσεων μπορεί γενικά να αποδοθεί σε πέντε κοινές αίτιες:

(1) προβλήματα συλλογής και μεταφοράς δείγματος

(2) φαρμακευτική αγωγή

(3) παθολογικές καταστάσεις

(4) ανεπάρκεια παραγόντων

(5) αναστολείς παραγόντων

ΣΥΛΛΟΓΗ ΔΕΙΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΘΕΜΑΤΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ

• ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΙΜΑΤΟΣ. Για τη φλεβοκέντηση πρέπει να χρησιμοποιούνται τέτοιες βελόνες, ώστε να αποφεύγεται η μηχανική διάσπαση των αιμοπεταλίων και των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η φλεβοκέντηση πρέπει να είναι "καθαρή" (χωρίς τραύμα) για να αποφευχθεί η αιμόλυση και η επιμόλυνση του δείγματος με προπηκτικούς παράγοντες. Πρέπει να αποφευχθεί η παρατεταμένη εφαρμογή της περιχειρίδας (περισσότερο από 1 λεπτό), επειδή μπορεί να μειώσει την φλεβική κυκλοφορία και να οδηγήσει στην παραγωγή παραγόντων πήξης που μπορούν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα των εξετάσεων.

• ΣΥΛΛΟΓΗ ΣΕ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑ. Τα δοχεία συλλογής πρέπει να αποτελούνται από μη αντιδραστικά ή μη διαβρέξιμα υλικά όπως γυαλί ή πλαστικό σιλικόνης. Δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σωληνάρια από βοριοπυριτικό, γυαλί σόδας ή μαλακό γυαλί, καθώς αυτά τα υλικά μπορούν να ενεργοποιήσουν την οδό της πήξης.

• ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΙΤΡΙΚΩΝ. Παρέχονται σωληνάρια συλλογής με μπλε κορυφή που περιέχουν 3,2% (0,109Μ) ρυθμιστικό κιτρικό νάτριο για συλλογή δείγματος πήξης. Έχουν καθοριστεί διαστήματα αναφοράς γι' αυτά τα σωληνάρια. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σωληνάρια με διαφορετικές συγκεντρώσεις κιτρικού άλατος.

• ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΠΛΗΡΩΣΗ ΣΩΛΗΝΑΡΙΩΝ. Τα σωληνάρια συλλογής με κενό πρέπει να γεμίζονται μέχρι την πλήρωσή τους για να εξασφαλιστεί η επίτευξη της κατάλληλης αναλογίας αίματος προς αντιπηκτικό. Τα σωληνάρια με δείγμα που γεμίζονται <90% είναι ακατάλληλα.

• ΕΠΙΜΟΛΥΝΣΗ ΑΠΟ ΗΠΑΡΙΝΗ. Η επιμόλυνση από την ηπαρίνη μπορεί να συμβεί όταν το δείγμα λαμβάνεται ακατάλληλα από αρτηριακή ή κεντρική φλεβική γραμμή. Το αίμα για δοκιμές πήξης δεν πρέπει ποτέ να συλλέγεται από ηπαρινισμένες γραμμές. Όταν το αίμα έλκεται μέσω ενός εγκατεστημένου καθετήρα, η γραμμή πρέπει να ξεπλένεται με 5 mL φυσιολογικού ορού και τα πρώτα 5 mL αίματος να απορρίπτονται. Παρά τις προσπάθειες να ξεπλυθεί η ηπαρίνη από αυτές τις γραμμές, η επιμόλυνση με ηπαρίνη μπορεί ακόμα να συμβεί. Όταν υπάρχει υπόνοια επιμόλυνσης από ηπαρίνη, μπορεί να πραγματοποιηθεί Χρόνος Θρομβίνης. Ένα επίπεδο ηπαρίνης που θα προκαλέσει μόνο μια μικρή παράταση του aPTT θα προκαλέσει Χρόνο Θρομβίνης> 150 δευτερόλεπτα.

• ΆΛΛΗ ΕΠΙΜΟΛΥΝΣΗ. Όταν συλλέγονται πολλά σωληνάρια, να συλλέγονται τα στείρα σωληνάρια και αυτά χωρίς προσθετικά (κόκκινη κορυφή) πριν από τα σωληνάρια κιτρικού (μπλε κορυφή). Οποιοδήποτε σωληνάριο που περιέχει αντιπηκτικό (π.χ. EDTA-μωβ κορυφή, ηπαρίνη-πράσινη κορυφή) ή οξαλικό (γκρι κορυφή) θα πρέπει να συλλέγεται μετά τη συλλογή του σωληναρίου με μπλε κορυφή. Τα σωληνάρια με τζελ και τα σωληνάρια ορού με ενεργοποιητές θρόμβου θα πρέπει επίσης να συλλέγονται μετά τα σωληνάρια κιτρικού άλατος.

• ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΑΝΑΜΙΞΗ. Είναι κρίσιμο το δείγμα να αναμειχθεί αμέσως με ήπια ανάδευση τουλάχιστον έξι φορές για να εξασφαλιστεί επαρκής ανάμιξη του αντιπηκτικού με το δείγμα. Η ανεπαρκής ανάμειξη μπορεί να οδηγήσει στον σχηματισμό θρόμβων, εξανεμίζοντας τους παράγοντες πήξης και οδηγώντας σε λανθασμένα αποτελέσματα.

• ΕΠΙΜΟΛΥΝΣΗ ΜΕ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ. Οι εξετάσεις πήξης για το LA είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στη επιμόλυνση με τα συστατικά των αιμοπεταλίων. Τα δείγματα που προορίζονται για δοκιμές LA πρέπει να συλλέγονται με μια μέθοδο σχεδιασμένη για την παραγωγή πλάσματος φτωχού σε αιμοπετάλια (δηλαδή, αριθμός αιμοπεταλίων <10.000 / mL). Πρέπει να πραγματοποιηθεί διπλή φυγοκέντρηση του πλάσματος.

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

• ΒΑΡΦΑΡΙΝΗ. Τα από του στόματος αντιπηκτικά μειώνουν τη δραστικότητα των παραγόντων II, VII, IX και X. Το PT είναι γενικά πιο ευαίσθητο στις επιδράσεις της θεραπείας με βαρφαρίνη από το aPTT, αλλά και οι δύο μπορεί να παραταθούν.

• ΗΠΑΡΙΝΗ. Το PT είναι συνήθως λιγότερο επηρεασμένο από την ηπαρίνη από ότι το aPTT και μπορεί μερικές φορές να είναι φυσιολογικό.

• ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ ΘΡΟΜΒΙΝΗΣ. Τα νέα αντιπηκτικά φάρμακα, όπως τα hirudin analogues και το argatroban, μπορούν να αναστείλουν τη θρομβίνη και να παρατείνουν τόσο το PT όσο και το aPTT.

• ΆΛΛΑ ΦΑΡΜΑΚΑ. Τα φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν παρατεταμένα αποτελέσματα ελέγχου πήξης περιλαμβάνουν:

hydroxyethyl starch / hematin / suramin /H taularidine ένα πρόσθετο σε μερικά ενδοφλέβια φάρμακα, μπορεί να επιμηκύνει το aPTT.

ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

• ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ Κ. Μπορεί να επηρεαστεί η εξωγενής οδός (VII), η ενδογενής οδός (IX και Χ) και οι παράγοντες της κοινής οδού (II). Τα αποτελέσματα aPTT και PT μπορούν να παραταθούν. Ωστόσο, ο παράγοντας VII έχει σχετικά σύντομό χρόνο ημιζωής και μπορεί να εξαντληθεί πιο γρήγορα από τους άλλους παράγοντες κατά την ανεπάρκεια της βιταμίνης Κ (ή κατά τη διάρκεια της αντιπηκτικής αγωγής από το στόμα). Για τον λόγο αυτό, το PT είναι πιο ευαίσθητο σε ανεπάρκεια βιταμίνης Κ από το aPTT.

• ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΠΗΞΗΣ ΑΠΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ. Σχεδόν όλοι οι παράγοντες μπορεί να εξαντληθούν σε καταστάσεις που σχετίζονται με εκτεταμένη θρόμβωση ή διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη (DIC). Το PT μπορεί να παραταθεί πριν από το aPTT.

• ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ. Σχεδόν όλοι οι παράγοντες μπορεί να μειωθούν σε σοβαρή ηπατική νόσο ή σε υποσιτισμό. Λόγω του μικρού χρόνου ημιζωής του παράγοντα VII, το PT θα παραταθεί πρώτα, ενώ το aPTT δεν θα παραταθεί μέχρι να γίνει πιο προχωρημένη η νόσος.

• ΝΟΣΟΣ VON WILLEBRAND. Ενώ ο παράγοντας von Willebrand (vWF) δεν αποτελεί μέρος ούτε των ενδογενών ούτε των εξωγενών οδών, ο vWF είναι ο υποχρεωτικός φορέας για τον παράγοντα VIII. Τα μειωμένα επίπεδα του παράγοντα VIII μπορούν να παράγουν παρατεταμένα αποτελέσματα aPTT με φυσιολογικό PT.

• ΑΜΥΛΟΕΙΔΩΣΗ. Αυτή η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει παρατεταμένο ΡΤ και / ή aPTT λόγω μειωμένων επιπέδων παράγοντα Χ.

• ΝΕΦΡΩΣΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. Τα μειωμένα επίπεδα των παραγόντων XI και XII που σχετίζονται με την πρωτεϊνουρία μπορεί μερικές φορές να οδηγήσουν σε παρατεταμένο aPTT με φυσιολογικό PT.

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ vWF. Μετριέται το προφίλ von Willebrand. Το aPTT μπορεί μερικές φορές να είναι παρατεταμένο. XII. Μετριεται το aPTT. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ανεπάρκεια του παράγοντα XII είναι αρκετά συχνή, αλλά δεν σχετίζεται με αιμορραγία VIII. Μετριεται το aPTT. X. Μετριεται το aPTT. XI. Μετριεται το Aptt .Ινωδογόνο. Μετριεται το aPTT και το PT. II. Μετριεται το aPTT και το PT .V. Μετριεται το aPTT και το PT. VII. Μετριεται το PT. Χ. Μετριεται το aPTT και το PT. XIII. Τόσο το PT όσο και το aPTT θα είναι φυσιολογικά. Πρέπει να εξεταστούν άμεσα.

ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ

• ΕΙΔΙΚΟΙ ΑΝΑΣΤΟΛΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ. Τα αντισώματα έναντι συγκεκριμένων παραγόντων μπορούν να παρατείνουν τις εξετάσεις πήξης και συχνά σχετίζονται με αιμορραγία. Οι συνηθέστερα παρατηρούμενοι ειδικοί αναστολείς παράγοντα επηρεάζουν τους παράγοντες της ενδογενούς οδού και παράγουν ένα παρατεταμένο aPTT με ένα φυσιολογικό PT. Εναλλακτικά, ορισμένοι ασθενείς αναπτύσσουν αυτόματα αυτοαντισώματα που "καθαρίζουν" γρήγορα τους δικούς τους παράγοντες πήξης. Το πιο συνηθισμένο από αυτά τα ειδικά αυτοαντισώματα είναι στο μόριο του παράγοντα VIII. Τα επίκτητα αυτοαντισώματα αντιπαράγοντα VIII συχνά εμφανίζονται σε ηλικιωμένους ασθενείς και κατά την εγκυμοσύνη και μπορούν να προκαλέσουν σημαντική αιμορραγία. Οι αναστολείς σε άλλους παράγοντες είναι αρκετά σπάνιοι.

• ΑΝΤΙΠΗΚΤΙΚΟ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ (LA). Αυτά τα μη ειδικά αντισώματα παρατείνουν τον χρόνο πήξης των εξετάσεων της πήξης που εξαρτώνται από τα φωσφολιπίδια όπως το aPTT. Σε αντίθεση με τα ειδικά αντισώματα παράγοντα, τα LA συσχετίζονται συνήθως με φλεβική θρόμβωση, πνευμονική εμβολή, αρτηριακή θρόμβωση και υποτροπιάζουσες αποβολές. Τα αντιπηκτικά του Λύκου δεν αναστέλλουν ειδικά μεμονωμένους παράγοντες πήξης. Αντίθετα, εξουδετερώνουν τα ανιονικά σύμπλοκα φωσφολιπιδίων-πρωτεϊνών που εμπλέκονται στη διαδικασία πήξης. Η εξέταση των αντιπηκτικών του λύκου χρησιμεύει για την εξέταση του αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου που σχετίζεται με αυτά τα αντισώματα.

References
1. Adcock DM, Kressin DC, Marlar RA. Effect of 3.2% vs 3.8% sodium citrate concentration on routine coagulation testing. Am J Clin Pathol. 1997; 107(1):105-110. PubMed 8980376(link is external)
2. Reneke J, Etzell J, Leslie S, et al. Prolonged prothrombin time and activated partial thromboplastin time due to underfilled specimen tubes with 109 mmol/L (3.2%) citrate anticoagulant. Am J Clin Pathol. 1998; 109(6):754-757. PubMed 9620035(link is external)
3. Brandt JT, Triplett DA, Alving B, et al. Criteria for the diagnosis of lupus anticoagulants: An update. On Behalf of the Subcommittee on Lupus Anticoagulant/Antiphospholipid Antibody of the Scientific and Standardization Committee of the ISTH. Thromb Haemost. 1995; 74(4):1185-1190. PubMed 8560433(link is external)
4. Jenson R. The antiphospholipid antibody syndrome. Clin Hemost Rev. 2001; 15(11):1-4.
5. Van Cott EM, Laposata M. Coagulation. In Jacobs DS, Oxley DK, DeMott WR, eds. Laboratory Test Handbook. Hudson, Ohio: Lexicomp; 2001:327-358.

Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2018

TO Corynebacterium striatum ΩΣ ΑΙΤΙΟ ΣΟΒΑΡΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ

Ε. ΜΩΡΑΙΤΟΥ , ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΕΣΥ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ
Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ ,ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΗ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ
Ε.Δ.ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ, ΣΥΝΤ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΜΥΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΩΝ ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ»


         Τα είδη Corynebacterium αποικίζουν το δέρμα, άλλους ιστούς και ανευρίσκονται και στο περιβάλλον. Θεωρούνται φυσιολογική χλωρίδα και μόνο περιστασιακά, δυνητικά παθογόνα. Αλλά από το 1997  άρχισε να εμφανίζεται   μια μεγάλη αύξηση του αριθμού των δημοσιεύσεων που σχετίζονταν με αυτό το γένος, οι οποίες αποδόθηκαν στην αύξηση των ευαίσθητων σε αυτό ανοσοκατασταλμένων ασθενών, στις βελτιωμένες μικροβιολογικές τεχνικές ταυτοποίησης και σε μια ακριβέστερη ταξινόμηση, που επιτρέπει τη σωστή ταυτοποίηση διαφορετικών ειδών , με διαφορετική κλινική σημασία.
Τις τελευταίες δεκαετίες, εκτός από το Corynebacterium diphtheriae, με γνωστή τη  παθογένεια του , περιγράφηκαν λοιμώξεις , μεταξύ των οποίων και ιδιαίτερα σοβαρές, από Corynebacterium spp. που σχετίζονται με τα:  Corynebacterium amycolatum, Corynebacterium jeikeium, Corynebacterium macginleyi, Corynebacterium urealyticum,Corynebacterium pseudodipheriticum, και, λιγότερο συχνά, με το Corynebacterium xerosis.
       Από το Μικροβιολογικό Εργαστήριο και Εθνικό Κέντρο Αναφοράς Μυκοβακτηριδίων έχουν περιγραφεί και ανακοινωθεί  περιστατικά λοιμώξεων από διάφορα είδη  Corynebacterium spp.
         Ο αυξανόμενος επιπολασμός της προχωρημένης χρόνιας αναπνευστικής νόσου, με συχνή έκθεση σε αντιβιοτικά ευρέως φάσματος και με επαναλαμβανόμενες και παρατεταμένες νοσηλείες, περιγράφηκε ότι ευνοεί την εμφάνιση της νοσοκομειακής αναπνευστικής λοίμωξης από Gram- θετικά βακτήρια, όπως είναι και το Corynebacterium striatum. Μέχρι σήμερα, δεν υπήρχαν πολλά ενδεικτικά στοιχεία , σχετικά με την κλινική σημασία της  αναπνευστικής λοίμωξης που προκαλεί  το Corynebacterium striatum. την μετάδοση και την προσαρμοστική του ικανότητα.
            Το Corynebacterium striatum έχει αναφερθεί  ως αποικιστής προθέσεων, άκρων καθετήρα, αναπνευστήρων και σωλήνων σίτισης και έχει επίσης αναγνωριστεί ως αιτιολογικός παράγοντας σε περιπτώσεις ενδοκαρδίτιδας, σηψαιμίας και βακτηριαιμίας.
Μέχρι το 1993 υπήρχαν μόνο τρεις μεμονωμένες, επιβεβαιωμένες αναφορές περιστατικών αναπνευστικών λοιμώξεων από C. striatum. Έκτοτε, αναφέρθηκαν πολυάριθμες μεμονωμένες περιπτώσεις και λίγες νοσοκομειακές επιδημίες  από C. striatum, κυρίως σε ασθενείς με χρόνιες παθήσεις, που απαιτούν συχνές και παρατεταμένες νοσηλείες με επανειλημμένη έκθεση σε αντιβιοτικά κατά Gram-αρνητικών βακτηρίων, με οργανικές αποφρακτικές διαταραχές, ή σε ασθενείς εκτεθειμένους σε επεμβατικές διαδικασίες που λύουν το φραγμό του δέρματος. Οι περισσότερες αναφερθείσες λοιμώξεις από C. striatum προέρχονται από αναπνευστικά δείγματα και η μεγάλη πλειονότητα των στελεχών  αυτών είναι πολυανθεκτικοί μικροοργανισμοί.
               Οι παλαιότερες δημοσιεύσεις περιγράφουν στελέχη με ευρεία ευαισθησία στα αντιβιοτικά και το τυπικό στέλεχος C. striatum ήταν ανθεκτικό μόνο στην κεφοταξίμη. Αλλά σε όλες τις μεταγενέστερες δημοσιεύσεις, ιδιαίτερα στις ενδονοσοκομειακές εστίες διασποράς, που περιγράφονται κυρίως σε μονάδες εντατικής θεραπείας, η αντοχή σε πολλαπλά φάρμακα ήταν ένα σταθερό εύρημα, το οποίο αποδεικνύει την υψηλή προσαρμοστικότητα του C. striatum στην πίεση των αντιβιοτικών.
         Επισημαίνουμε  ότι οι λοιμώξεις από  το C. striatum, εμφανίζουν και άλλες ιδιαιτερότητές όπως υψηλή μεταδοτικότητα, που προκαλεί νοσοκομειακές εστίες διασποράς, και τα περισσότερα στελέχη ανήκουν σε δείγματα αναπνευστικού, στα οποία συνυπάρχουν    συχνά με  P. aeruginosa και S. maltophilia.
           Τα ελλείμματα στην πνευμονική διάχυση που σχετίζονται με τη βρογχική απόφραξη, καθώς και χρόνιες αναπνευστικές ασθένειες, μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο σε αυτή την κατάσταση, καθιστώντας δύσκολη την επίτευξη των καλύτερων θεραπευτικών συγκεντρώσεων των αντιβιοτικών, γεγονός που διευκολύνει την επιλογή ανθεκτικών στελεχών και την εμμονή τους στους αεραγωγούς.   
Δεδομένου ότι η βανκομυκίνη είναι το μόνο αντιβιοτικό με σίγουρη αποτελεσματικότητα έναντι του C. striatum, αυτό μπορεί να αποτελέσει απειλή για τις στρατηγικές χορήγησης αντιβιοτικών, επειδή ανταγωνίζεται ως εφεδρικό αντιβιοτικό επιλογής έναντι του Staphylococcus aureus ανθεκτικού στη μεθικιλλίνη.
Οι μοριακοί μηχανισμοί αντοχής στα αντιβιοτικά του C. striatum είναι ελάχιστα κατανοητοί. Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για την αποσαφήνιση των μηχανισμών πολλαπλής αντοχής του στα αντιβιοτικά.  Επιπλέον, η σχέση του C. striatum με τη θνησιμότητα της λοίμωξης από αυτό ,είναι πολύ μεταβλητή και συχνά υποθετική.
          Χαρακτηριστικά είναι τα δεδομένα από μία σχετικά πρόσφατη μελέτη /ανασκόπηση  των  F. Renom, M. Gomila M. Garau, M. d. C. Gallegos, D. Guerrero, στο  New Microbe and New Infect 2014; 2: 106–114-« Respiratory infection by Corynebacterium striatum: epidemiological and clinical determinants», όπου περιγράφεται μια μικρή επιδημία από Corynebacterium striatum σε 21 ασθενείς, (Ιανουάριος 2004 - Ιούνιος 2005)  με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (COPD) που είχαν εισαχθεί σε μια μεσαίου μεγέθους αναπνευστική μονάδα. Έντεκα στελέχη από οκτώ ασθενείς εμφανίστηκαν ταυτόχρονα μέσα σε ένα μήνα. Στο ανωτέρω άρθρο, αναφέρεται ότι όλα τα θετικά δείγματα, προέρχονται από καλλιέργεια δειγμάτων πτυέλων, που λήφθηκαν  κατά την εισαγωγή ασθενών με επιδείνωση, λόγω λοίμωξης, της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (COPD). Η ταυτοποίηση των στελεχών ως C. striatum βασίστηκε στην μορφολογία και το χρώμα των αποικιών, τη χρώση Gram, την κινητικότητα, την αντίδραση καταλάσης και τα αποτελέσματα από το σύστημα RapID CB Plus, το οποίο προσφέρει αποτελέσματα εντός 4 ωρών. Η ταυτοποίηση επιβεβαιώθηκε εντός 24 ωρών με τη χρήση του συστήματος API Coryne, με επίτευξη συμφωνίας 100% μεταξύ των δύο μεθόδων. Η ευαισθησία στα αντιβιοτικά δοκιμάστηκε με τη μέθοδο διάχυσης δίσκου σε άγαρ Mueller-Hinton, συμπληρωμένο με 5% αίμα, για όλα τα αντιβιοτικά εκτός της πενικιλλίνης και της αμπικιλλίνης, για τα οποία χρησιμοποιήθηκε το σύστημα Etest.
Τα αντιβιοτικά που εξετάστηκαν περιλάμβαναν:  πενικιλλίνη, αμπικιλλίνη, τετρακυκλίνη, γενταμικίνη, κεφαζολίνη,  βανκομυκίνη,  ερυθρομυκίνη, ιμιπενέμη, σιπροφλοξασίνη και ριφαμπικίνη Χρησιμοποιήθηκαν για όλα τα αντιβιοτικά που εξετάστηκαν τα κριτήρια ευαισθησίας του CLSI (πρώην NCCLS) για τα Staphylococcus spp. ,εκτός από την πενικιλίνη και την αμπικιλλίνη, για τα οποία χρησιμοποιήθηκαν τα κατώτατα όρια για την Listeria spp.
Στα αποτελέσματα της μελέτης ,σχετικά με τις ευαισθησίες των στελεχών του C. striatum  που απομονώθηκαν ,  αντικατοπτρίζουν αυτά από προηγούμενες δημοσιεύσεις:
βανκομυκίνη 100%, ιμιπενέμη 93%, κεφαζολίνη 74,4%, πενικιλλίνη και αμπικιλλίνη 67,4%, τετρακυκλίνη 23,2%, ερυθρομυκίνη 18,6%, γενταμικίνη 9,3%, και ριφαμπίνη και σιπροφλοξασίνη 0%

        Συμπερασματικά, το C. striatum ,είναι ένα αναδυόμενο Gram-θετικό βακτήριο, επικρατές, ιδιαίτερα ανθεκτικό και μεταδιδόμενο και μέσω ατόμων που φροντίζουν ασθενείς, με συνήθως πολλαπλή αντοχή, που μπορεί να προκαλέσει ευκαιριακές σοβαρές λοιμώξεις, μακροχρόνιο αποικισμό αεραγωγών σε ασθενείς με προχωρημένη χρόνια αναπνευστική νόσο (ηλικιωμένοι, με ανεπαρκή πνευμονική διάχυση, με συχνές και παρατεταμένες νοσηλείες, εκτεθειμένοι σε επαναλαμβανόμενους κύκλους αντιβιοτικών) και αποτελεί συχνά αίτιο εμφάνισης εστιών διασποράς αναπνευστικής νοσοκομειακής λοίμωξης. Η πρόληψη θα πρέπει να βασίζεται σε αντιμετώπιση, βάσει κατευθυντήριων οδηγιών, της προχωρημένης αναπνευστικής νόσου και των συχνών εξάρσεών της, στην επιβολή μέτρων υγιεινής στους φροντιστές και τις θεραπευτικές συσκευές και στη θεραπεία , σύμφωνα με το αντιβιόγραμμα ή, αν δεν είναι διαθέσιμο, με βανκομυκίνη.

References
  1. Riegel P. Bacteriological and clinical aspects of CorynebacteriumAnn Biol Clin. 1998;56:285–296. [PubMed]
  2. von Graevenitz A, Punter-Streit V, Riegel P, Funke G. Coryneform bacteria in throat cultures of healthy individuals. J Clin Microbiol. 1998;36:2087–2088. [PMC free article] [PubMed]
  3. Funke G, von Graevenitz A, Clarridge JE, III, Bernard KA. Clinical microbiology of coryneform bacteria. Clin Microbiol Rev. 1997;10:125–159. [PMC free article] [PubMed]
  4. Riegel P, Ruimy R, Christen R, Monteil H. Species identities and antimicrobial susceptibilities of corynebacteria isolated from various clinical sources. Eur J Clin Microbiol Infect Dis. 1996;15:657–662. [PubMed] 
  5. Rizvi M, Rizvi MW, Shaheen, et al. Emergence of coryneform bacteria as pathogens in nosocomial surgical site infections in a tertiary care hospital of North India. J Infect Public Health. 2013;6:283–288. [PubMed]  
  6. Anthonisen, N. R., J. Manfreda, C. P. Warren, E. S. Hershfield, G. K. Harding, and N. A. Nelson. 1987. Antibiotic therapy in exacerbations of chronic obstructive pulmonary disease. Ann. Intern. Med. 106:196-204. CrossRefMedlineGoogle Scholar  
  7. Barr, J. G., and P. G. Murphy. 1986. Corynebacterium striatum: an unusual organism isolated on pure culture from sputum. J. Infect. 13:297-298.CrossRefMedlineGoogle Scholar

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ:ΤΟ "ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΥΓΙΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ" (‘HEALTHY MIGRANT’ EFFECT, HME)



Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ, ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΗ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ
Ε.Δ.ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ  ΣΥΝΤ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΜΥΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΩΝ ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ»

Η σχέση της μετανάστευσης με την ανάπτυξη αλλεργικής αντίδρασης εξακολουθεί να αποτελεί θέμα συζήτησης. Εδώ φαίνεται ότι η μετανάστευση από αγροτικές σε αστικές περιοχές αύξησε τον κίνδυνο αλλεργικής ευαισθητοποίησης και συνεπώς τον κίνδυνο άσθματος και αλλεργικών νόσων μεταξύ ατόμων με χρόνιες νόσους του αναπνευστικού στο νότιο τμήμα του Βιετνάμ. Πιο συγκεκριμένα, σε σύγκριση με τα άτομα που γεννήθηκαν σε αστικό περιβάλλον, τα άτομα που γεννήθηκαν σε αγροτικό περιβάλλον ήταν λιγότερο ευαισθητοποιημένα, αλλά αυτό το προστατευτικό αποτέλεσμα εξαφανίστηκε στην περίπτωση της μετανάστευσης σε μια αστική περιοχή. Τα πιο συχνά αλλεργιογόνα που αναφέρθηκαν ήταν τα ακάρεα της σκόνης και οι κατσαρίδες, οι οποίες είναι πολύ συχνές σε αστικές περιοχές. Ωστόσο, τα περισσότερα ευρήματα φαίνεται να δείχνουν ένα χαμηλότερο ποσοστό άσθματος και αλλεργιών στους μετανάστες από ό, τι οι μη μετανάστες. Οι σπάνιες έρευνες που δείχνουν το αντίθετο αντιπροσωπεύουν μικρότερα δείγματα ή άτυπες καταστάσεις.

Υπάρχουν πολλές διαφορές στους τύπους των κοινοτήτων των μεταναστών σε ολόκληρο τον κόσμο. Μερικοί είναι μετανάστες που χωρίς τη θέλησή τους διαφεύγουν από τον εμφύλιο πόλεμο και τη διαφθορά, ενώ άλλοι μεταναστεύουν οικειοθελώς προς την αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής - περιλαμβάνουν μετανάστες με αρκετά γνωστικά εφόδια. Τα στοιχεία για τη μετανάστευση προέρχονται κυρίως από δυτικές χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Ευρώπη, και μόνο σπάνια υπάρχουν στοιχεία από τον υπόλοιπο κόσμο.

Το πλεονέκτημα στην υγεία, σύμφωνα με το οποίο οι μετανάστες είναι πιο υγιείς από τον πληθυσμό υποδοχής, έχει ονομαστεί "φαινόμενο υγιών μεταναστών" (‘healthy migrant’ effect HME). Το HME είναι παράδοξο επειδή πολλοί μετανάστες προέρχονται από φτωχές χώρες ή ζώνες και έχουν χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική θέση και λιγότερη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη από ό, τι τα γηγενή άτομα. Το φαινόμενο αυτό συνήθως αποδίδεται σε μια διαδικασία αυτοεπιλογής (ενδογενής απόφαση για μετανάστευση) πριν από τη μετανάστευση και στον επίσημο έλεγχο που αφορά την υγεία και την απασχόληση στις χώρες υποδοχής.

Αυτά τα ευρήματα από το Βιετνάμ επιβεβαιώνουν ότι το HME δεν κρατάει για πάντα, αλλά μάλλον διαρκεί για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Αν και αρχικά ο επιπολασμός (η συχνότητα εμφάνισης μιας νόσου και η εξάπλωσή της σ' ένα ορισμένο διάστημα) της αλλεργικής ευαισθητοποίησης και των νόσων όπως το άσθμα, η παραρινοκολπίτιδα ή το έκζεμα στους μετανάστες είναι χαμηλότερος από ό, τι στη χώρα υποδοχής, με την πάροδο του χρόνου συγκλίνει με την συχνότητα εμφάνισης στον τοπικό πληθυσμό. Αυτό συμβαίνει γιατί η πρόσβαση των μεταναστών στην υγειονομική περίθαλψη είναι συχνά περιορισμένη ή ανύπαρκτη. Επίσης αυτή η σύγκλιση οφείλεται στην επίδραση του περιβάλλοντος πάνω στην ανάπτυξη αλλεργιών καθόλη τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. Η μετανάστευση συνεπάγεται την έκθεση σε ένα νέο σύνολο περιβαλλοντικών ρυπογόνων ουσιών, αλλεργιογόνων, σε αλλαγές στις συνθήκες στέγασης, στη διατροφή, στην αλλαγή του κλίματος και στην πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες και είναι πιθανό όλα αυτά να επηρεάσουν την υγεία των μεταναστών γενικότερα. Η επίδραση της μετανάστευσης στην υγεία εξαρτάται από την ηλικία και το χρόνο: η νεαρή ηλικία και ο μεγαλύτερος χρόνος που περνάει ο μετανάστης στο νέο περιβάλλον αυξάνουν την πιθανότητα εμφάνισης νέων συμπτωμάτων και νόσων.
Αν και οι νέες έρευνες που χρησιμοποιούν διαχρονικά δεδομένα (επανειλημμένες παρατηρήσεις των ίδιων μεταβλητών (π.χ. ανθρώπων) για μεγάλες χρονικές περιόδους, συχνά πολλές δεκαετίες) θα πρέπει να παρέχουν καλύτερα αρχεία για την ώρα άφιξης στη χώρα υποδοχής και την παρακολούθηση των συμπτωμάτων και της ανάπτυξης των νόσων, ώστε να μπορούν να αξιολογηθούν καλύτερα οι επιπτώσεις της μετανάστευσης στην υγεία, αυτό το μεθοδολογικό ζήτημα δεν θα πρέπει απαραίτητα να αποτελέσει ένα πρόσχημα για την παρακράτηση πόρων και κεφαλαίων για τη φροντίδα των μεταναστών. Οι μετανάστες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει πιθανότητα να αναπτύξουν νέες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων αλλεργικών και αναπνευστικών νόσων. Θα πρέπει να διεξαχθεί περαιτέρω έρευνα σχετικά με τις πιθανές στρατηγικές για την πρωτογενή πρόληψη ώστε να αποφευχθούν τα βασικά αίτια των νόσων σε άτομα υψηλού κινδύνου και για τη δευτερογενή πρόληψη που σχετίζεται με την έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία της νόσου με στόχο την ανάπτυξη κατευθυντήριων γραμμών τόσο για τους πληθυσμούς στις αναπτυσσόμενες χώρες όσο και για τους μετανάστες από αυτές τις χώρες σε άλλες.

Έχει αναφερθεί ότι το 2015, 244 εκατομμύρια άνθρωποι ή το 3,3% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσαν εκτός της χώρας προέλευσής τους, εκ των οποίων τα 59,5 εκατομμύρια είχαν εκτοπισθεί βιαίως ως αποτέλεσμα συγκρούσεων, διωγμών και άλλων επιθέσεων. Μέχρι το τέλος του 2016, ο αριθμός των εξαναγκαστικά εκτοπισμένων είχε αυξηθεί στα 65,6 εκατομμύρια. Ως επαγγελματίες, ενασχολούμενοι με τον τομέα της υγείας, πρέπει να τονίσουμε τη σημασία που έχει η προτεραιότητα της αντιμετώπισης των ζητημάτων των μεταναστών και των προσφύγων αλλά και η παροχή υγειονομικής περίθαλψης σε αυτά τα ευαίσθητα άτομα. Η υγεία τους είναι εξίσου σημαντική ώστε να επιτευχθεί η ασφάλεια και η ευημερία τους.

INT J TUBERC LUNG DIS 22(2):123–124
Q 2018 The Union
http://dx.doi.org/10.5588/ijtld.17.0872
EDITORIAL
Ringing the alarm bells about migrants’ health

References
1 ChuHT, Godin I, PhuongNT, Nguyen LH, Hiep T T M, Michel O. Allergen sensitisation among chronic respiratory diseases in urban and rural areas of the south of Viet Nam. Int J Tuberc Lung Dis 2018; 22: 221–229.
2 Cabieses B, Uphoff E, Pinart M, Ant´o J M,Wright J. A systematic review on the development of asthma and allergic diseases in relation to international immigration: the leading role of the environment confirmed. PLoS ONE 2014; 9(8): e105347.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΤΒ : ΕΝΑ ΑΝΕΦΙΚΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ;;



Μ. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΗ ,ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΗ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ
Ε.Δ.ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ  ΣΥΝΤ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΜΥΚΟΒΑΚΤΗΡΙΔΙΩΝ ΓΝΝΘΑ «Η ΣΩΤΗΡΙΑ»

Το 2015, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) ανακοίνωσε τη στρατηγική του για το τέλος της Φυματίωσης, με φιλόδοξους στόχους:
α) τη μείωση κατά 95% των θανάτων από Φυματίωση (TB) (σε σύγκριση με το 2015)
β) τη μείωση κατά 90% της συχνότητας εμφάνισης Φυματίωσης (10 περιπτώσεις ανά 100. 000)
γ) και την έλλειψη των καταστροφικών δαπανών ,λόγω φυματίωσης ,από όλες τις οικογένειες  , και όλα αυτά μέχρι το έτος 2035. 

Για να θεωρηθεί ότι μπορούν να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, ο ΠΟΥ ανέμενε μείωση της επίπτωσης της Φυματίωσης κατά 10% ετησίως έως το 2025 και 17% ετησίως από το 2025 έως το 2035. Ωστόσο , σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του WHO, τα εκτιμώμενα κρούσματα Φυματίωσης έχουν αυξηθεί κατά 20%, από 8,6 εκατομμύρια το 2012 σε 10,4 εκατομμύρια το 2016, ενώ οι ασθενείς που έχουν εντοπιστεί με MDR-TB αυξήθηκαν κατά 80%, από 83.715 σε 153.119. Ο αριθμός των εκτιμώμενων νέων ασθενών με MDR / RR-TB (TB ανθεκτική στη ριφαμπικίνη) το 2016 είναι σχεδόν τέσσερις φορές υψηλότερος, φτάνει τις 600 000. Φαίνεται ότι οι στόχοι της στρατηγικής για το τέλος της Φυματίωσης ήταν υπερβολικά αισιόδοξοι. Πρόσφατα δηλώθηκε ότι η εμφάνιση αντοχής στα αντιμικροβιακά αποτελεί μια αυξανόμενη απειλή για τη δημόσια υγεία και την οικονομική ανάπτυξη και αναφέρθηκε ειδικά η Φυματίωση ως η μοναδική ασθένεια στο πλαίσιο αυτό.

Η ευρωπαϊκή περιφέρεια, αυτό το τμήμα, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, έχει τα υψηλότερα ποσοστά MDR-TB στον κόσμο. Η Λευκορωσία, η Δημοκρατία της Μολδαβίας και η Ουκρανία, χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης που μοιράζονται τα σύνορά τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση, πλήττονται ιδιαίτερα από την MDR-TB: υπάρχουν 10.000 ασθενείς με MDR-TB στην Ουκρανία, μια χώρα όπου οι ένοπλες συγκρούσεις συνεχίζονται. Αντιθέτως, εκτιμάται ότι υπάρχουν 1.800 ασθενείς με RR-TB σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση / Ευρωπαϊκή Οικονομική Περιοχή.

Εδώ αναφέρονται τα ανησυχητικά αποτελέσματα από την πρώτη εθνική έρευνα για την MDR-TB στην Ουκρανία. Δείχνουν ότι το 31% όλων των ασθενών με πνευμονική Φυματίωση έχει MDR-TB (το 24% των νέων και το 58% των ασθενών που είχαν ήδη υποβληθεί σε θεραπεία). Σε ασθενείς με RR-TB, το 18% των στελεχών Mycobacterium tuberculosis είναι επίσης ανθεκτικό στη μοξιφλοξασίνη, το 32% στην καναμυκίνη και το 53% στην πυραζιναμίδη. Τα ποσοστά επιπρόσθετης αντοχής και σε άλλα φάρμακα είναι παρόμοια με τις πρόσφατες αναφορές από άλλα μέρη της ευρωπαϊκής περιφέρειας.

Χώρες όπως η Ουκρανία, η Λευκορωσία και η Δημοκρατία της Μολδαβίας χρειάζονται επειγόντως επιπρόσθετα δέσμευση από την εθνική κυβέρνηση για την ενίσχυση των ικανοτήτων που αφορούν τον έγκαιρο εντοπισμό περιπτώσεων, την ταχεία και ολοκληρωμένη δοκιμή ευαισθησίας στα φάρμακα (DST), προμήθεια φαρμάκων δεύτερης γραμμής κατά της Φυματίωσης και κατάρτιση των εργαζόμενων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης για να καταπολεμηθεί η επιδημία της MDR-TB. Χρειάζονται μια λογική επιλογή φαρμάκων εκτός από την ισονιαζίδη ή τη ριφαμπικίνη για προληπτική χημειοθεραπεία. Καθώς η αντοχή στα φάρμακα εξελίσσεται ως αποτέλεσμα της φυσικής επιλογής των μεταλλαγμένων στελεχών, είναι επιτακτική η απομάκρυνση από τα τυποποιημένα θεραπευτικά σχήματα - συμπεριλαμβανομένου του λεγόμενου «βραχύτερου σχήματος MDR-TB», το οποίο δεν αποδίδει στην πλειοψηφία των ασθενών στην περιοχή αυτή- προς εξατομικευμένα σχήματα βασισμένα σε ολοκληρωμένα αποτελέσματα DST. Δεδομένου ότι το κόστος της διάγνωσης που αφορά την αντοχή στα φάρμακα είναι πολύ χαμηλότερο από το κόστος της θεραπείας για MDR-ΤΒ, οι ασθενείς στην Ανατολική Ευρώπη και σε άλλα ενδημικά σημεία με MDR-TB θα ωφεληθούν σημαντικά από την εφαρμογή της τεχνικής whole genome sequencing για μοριακό DST ως αξιόπιστη και προσιτή μέθοδος για το σχεδιασμό ατομικών θεραπειών.
Τα αποτελέσματα πολλών ερευνών δείχνουν ότι δεν είναι ρεαλιστικό να φανταστούμε ότι η Φυματίωση θα εξαλειφθεί στο εγγύς μέλλον. Κατά συνέπεια, πρέπει να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες όσον αφορά την ικανότητα του ελέγχου της ανθεκτικής στα φάρμακα Φυματίωσης στις χώρες που πλήττονται ιδιαίτερα.


INT J TUBERC LUNG DIS 22(2):121–122
Q 2018 The Union
http://dx.doi.org/10.5588/ijtld.17.0842
EDITORIAL
Mission impossible: The End TB strategy


References
1 Uplekar M, Weil D, Lonnroth K, et al. WHO’s new End TB Strategy. [Viewpoint.] Lancet 2015; 385: 1799–1801.
2 World Health Organization. Global tuberculosis report, 2017. WHO/HTM/TB/2017.23. Geneva, Switzerland: WHO, 2017.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ...

Κάντε «κλικ» στον τίτλο για να εμφανιστεί το πλήρες κείμενο... η επιλέξτε από το οριζόντιο μενού κατηγορία αναρτήσεων

=========================================================================